Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Διατροφικές διαταραχές


Οι διατροφικές διαταραχές εμφανίζονται ως εξωτερικά σημάδια από τον εσωτερικό κόσμο των συναισθημάτων. Δείχνουν πως το άτομο αντιμετωπίζει τις δυσκολίες στη ζωή του, πως είναι το κοινωνικό προφίλ του και σε καταστάσεις υπερφαγίας έρχεται η τροφή για να μουδιάσει τον πόνο από το συναίσθημα εκείνης της στιγμής.

Τα άτομα που αντιμετωπίζουν δυσκολία σχετικά με τη λήψη τροφής και το σώμα τους, δυσκολεύονται να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματα τους, ασχολούνται με την τροφή που λαμβάνουν έτσι ώστε να αποκτήσουν έλεγχο σε αυτό το κομμάτι της ζωής τους. Οι πιο συνηθισμένες διατροφικές διαταραχές είναι: βουλιμία, ανορεξία, παχυσαρκία, συναισθηματική υπερφαγία.

Με τον όρο βουλιμία ορίζουμε τη συχνή κατανάλωση μεγάλης ποσότητας φαγητού, την οποία το άτομο νιώθει ανίκανο να ελέγξει ή να σταματήσει. Η βουλιμία ξεκινάει με επεισόδια ανεξέλεγκτης ποσότητας φαγητού. Το άτομο πιστεύει πως δεν μπορεί να σταματήσει να τρώει, σα να ωθείται από μια δύναμη και συνεχίζει. Όταν τελειώσει το επεισόδιο έρχεται το ενοχικό κομμάτι. Για να εξιλεωθεί προκαλεί εμετό, κάνει χρήση καθαρτικών ουσιών ή έντονη γυμναστική.

Εμφανίζεται, όταν ένα άτομο αντιμετωπίζει διάφορα προβλήματα στη ζωή του όπως οικογενειακά, κοινωνικά κ.ά. Κάτω από τέτοιες συνθήκες το άτομο αισθάνεται αβοήθητο και ανίκανο να ελέγξει αυτά που συμβαίνουν στη ζωή του. Έτσι, του είναι ευκολότερο να ελέγξει την κατανάλωση της τροφής του και να συγκεντρωθεί στην εμφάνιση του σώματός του και του βάρους του αντί να αντιμετωπίσει τα πραγματικά του προβλήματα.

Ανορεξία είναι μια διατροφική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από ασυνήθιστα χαμηλό σωματικό βάρος, έντονο φόβο του ασθενούς ότι θα παχύνει και μια διαστρεβλωμένη αντίληψη για το κατάλληλο σωματικό βάρος.Η ανορεξία είναι από τις πιο σοβαρές διατροφικές διαταραχές, γιατί μπορεί το άτομο να φτάσει στον θάνατο (10%). Έχουν λανθασμένη εικόνα για το σώμα τους και βλέπουν με πολύ αυστηρή ματιά τον εαυτό τους. Τρώνε ελάχιστα, προκαλούν εμετό, φτάνουν στο σημείο να σταματούν τη λήψη τροφής για μέρες.

H παχυσαρκία μπορεί να είναι παθολογικό σύμπτωμα π.χ. λόγω θυρεοειδισμού. Όταν προκαλείται λόγω ψυχολογικών αιτιών, το άτομο τρώει μεγάλες ποσότητες και καλύπτει το συναισθηματικό κενό του. Το ασυνείδητο κομμάτι είναι πιο ισχυρό και αυτό μπλοκάρει το συνειδητό κομμάτι για να καταπολεμηθεί ο λάθος χειρισμός της διατροφικής συνήθειας.
Η συναισθηματική υπερφαγία (emotional overeating), μία από τις βασικές αιτίες της παχυσαρκίας, είναι η εθιστική, υπερβολική κατανάλωση φαγητού, είτε σε μεμονωμένα υπερφαγικά επεισόδια, όπου το άτομο καταναλώνει εκτός ελέγχου τεράστιες ποσότητες τροφής σε διάστημα 1-2 ωρών, είτε καταναλώνει τροφή κατά τη διάρκεια της ημέρας πολύ συχνά.Η συναισθηματική υπερφαγία φέρνει τα άτομα σε σύγκρουση με τα συναισθήματα τους, που τα χειρίζονται μέσω του φαγητού. 

Το φαγητό είναι ο μόνος έλεγχος συνήθως, που έχουν στη ζωή τους και έτσι όταν επιβαρύνεται ο συναισθηματικός τους κόσμος, η ανακούφιση έρχεται με αυτόν τον τρόπο. Πολλές φορές αυτό είναι μια μαθημένη συμπεριφορά από την παιδική ηλικία, για να καθησυχαστεί ή να επιβραβευθεί το παιδί.

Η συμβουλευτική διαδικασία μπορεί να βοηθήσει το άτομο να διαχειριστεί την διαταραχή του και να βρει την αιτία που προκλήθηκε αυτή η συμπεριφορά.

Η λαιμαργία είναι μια συναισθηματική διέξοδος, ένα σημάδι ότι κάτι μας κατατρώει (Peter De Vries).

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

September

Οι πρώτες ψιχάλες ήρθαν και έπεσαν απαλά στο πρόσωπο μου καθώς μύριζα το νωπό χώμα. Σεπτέμβρης...ο μήνας που λατρεύω. Ο μήνας που με κάνει να αισθάνομαι, πως ίσως και να υπάρχει κάτι από μαγεία, εκεί έξω στο απέραντο σύμπαν. Η ενέργεια του φθινοπώρου σε κάνει να αναθεωρείς καταστάσεις και γρήγορα να βάζεις νέους στόχους. Νέα θέλω με ζωντάνια, με όρεξη για δημιουργία. Αναπολώ το καλοκαίρι για μια στιγμή. Παγώνω την εικόνα στο μυαλό μου. Θάλασσα, αλμύρα στα μαλλιά, παγωτό στο χέρι. Αυτή η ξεγνοιασιά είναι υπέροχη, όμως μετά από λίγο την βαριέσαι. Νιώθεις πως ο χρόνος κολλάει. Όταν το σώμα ξεκουράστει μετά αρχίζει μια ανικανοποίητη δίψα για κάτι διαφορετικό. Εκεί έρχεται ο Σεπτέμβρης που σου θυμίζει ότι τελειώνει αυτή η ανεμελιά αλλά έρχονται νέα πράγματα. Η ρουτίνα όσο κι αν μας βαραίνει καμμία φορά έχει την χάρη της. Ξέρεις τι έχεις να κάνεις. Το προγραμμα σου συναντά την εκτίμηση για τον ελεύθερο χρόνο σου. Πέφτοντας τα πρώτα φύλλα στα πόδια μου θυμήθηκα τότε που ήμουν μικρή. Ν

Όταν η κρυφή διαταραχή του γονέα προβάλλεται στο παιδί

Αυτά τα παιδιά περνούν μια ζωή με τη αίσθηση ότι τους έχει δοθεί άδικα ένας ρόλος από τον σκηνοθέτη. Γίνονται οι διαταραγμένοι άνθρωποι που οι γονείς τους «θέλουν» και αρχίζουν να ενεργούν όλο και περισσότερο διαταραγμένα. Οι διαταραγμένοι γονείς είναι οι γονείς που δεν φαίνονται καθόλου ότι είναι. Στον έξω κόσμο εμφανίζονται σαν να είναι οι πιο φυσιολογικοί γονείς και ούτε τα παιδιά τους, ούτε κανείς άλλος, δεν γνωρίζει ότι δέχονται τις επιδράσεις των διαταραχών τους, μέχρι να είναι πολύ αργά. Μερικοί γονείς είναι φανερά κακοποιητικοί προς τα παιδιά τους, είτε σεξουαλικά είτε σωματικά. Στην περίπτωση αυτή, η κακοποίηση είναι προφανής και τα παιδιά μπορούν να κατανοήσουν ότι κακοποιούνται και συνειδητοποιούν ότι έχουν πληγωθεί. Ως εκ τούτου, όσο οδυνηρό και να είναι, έχοντας συναίσθηση της κατάστασης, μπορούν να την αναγνωρίσουν και να ελαχιστοποιήσουν τη βλάβη που τους προκαλείται από αυτήν. Τι συμβαίνει όμως όταν η κακοποίηση δεν γίνεται εύκολα συνειδητή; Οι γονείς που είναι περισ

Ο θυμός μέσα στη σχέση

Ο θυμός αναφέρεται συνήθως σε μια κατάσταση που περιλαμβάνει συναισθήματα, τα οποία ποικίλουν σε ένταση ξεκινώντας από την ήπια ενόχληση ή τον εκνευρισμό μέχρι την έντονη οργή και το μένος.  Μαθαίνουμε πώς να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας παρατηρώντας αυτούς που μας φροντίζουν καθώς και επαναλαμβάνοντας συμπεριφορές οι οποίες λειτούργησαν στο παρελθόν. Εμπειρίες, οι οποίες βιώσαμε κατά τη διάρκεια της παιδικής μας ηλικίας, είναι αυτές που έχουμε εσωτερικεύσει και στη συνέχεια εκφράζονται μέσω της συμπεριφοράς μας.  Οι αντιλήψεις μας σχετικά με τον τρόπο που οι άλλοι (γονείς, δάσκαλοι, συμμαθητές) διαχειρίζονται τον θυμό αλλά και με το πώς οι εκφράσεις του δικού μας θυμού έχουν αντιμετωπιστεί κι έχουν γίνει ή όχι αποδεκτές από αυτούς, επιδρούν σημαντικά στον τρόπο που αργότερα θα ανταποκριθούμε στον θυμό μας και στον θυμό των άλλων.                                             Χαρακτηριστικά του θυμού  Ο θυμός ως χαρακτηριστικό της προσωπικότητα σχετίζεται με πλήθος αρ