Συμβουλευτική-Ψυχοθεραπεία

Έκλεισε η πόρτα πίσω μου με έναν εκκωφαντικό ήχο που με ξύπνησε από τις βαθιές σκέψεις μου. Μπήκα μέσα στο σπίτι βρεγμένος από την ένταση της βροχής που δεν με ενόχλησε καθόλου καθώς έπεφτε στο πρόσωπο μου. Πήγα κατευθείαν στο παράθυρο να κοιτάζω χαμένος την βροχή.  Έγειρα το κεφάλι μου και έπαιξα με τον χρόνο λες και με άκουσε με μετέφερε πίσω. Σε εκείνο το ζεστό βράδυ του Ιουνίου που η μοναξιά είχε γίνει ένα στο πετσί μου, ένα στην καρδιά μου. Περπατούσα θυμάμαι κοντά σε μια λίμνη και αναπολούσα στιγμές, φιλίες, δανεικούς έρωτας και ευχές απραγματοποίητες. Γέλασα γιατί δεν είχαν περάσει και τόσα χρόνια πια, αλλά τα όσα έζησα με έκαναν να μεγαλώσω απότομα, να γεμίσω θυμό και απορία με κάποιους ανθρώπους. Έφερα ξανά και ξανά εικόνες στο μυαλό μου που δεν μπορούσα να καταλάβω αν από κει πηγάζει το σημερινό μου κενό, είχα ανάγκη να βρω μια αιτία. Η ανάγκη αυτή γρήγορα μετατράπηκε σε ευχή και χωρίς να το καταλάβω σήκωσα τα μάτια μου και την είδα. Την πιο όμορφη, αγνή, φωτεινή, αγγ