Είμαστε ότι τρώμε, λένε πολύ σωστά οι ειδικοί αλλά και ότι σκεφτόμαστε συμπληρώνει η επιστήμη της ψυχολογίας. Οι τοξικές σκέψεις είναι αυτές, που μας καθηλώνουν σε μια άσχημη κατάσταση που μόνο παροδική δεν είναι. Πολύ συχνά πείθουμε τον εαυτό μας πως δεν μπορούμε να καταφέρουμε επιτεύγματα στη ζωή μας, πως είμαστε ανίκανοι να εξελιχθούμε και αυτές οι σκέψεις μας αποδυναμώνουν.
Μία από τις μεγαλύτερες τοξικές σκέψεις στη ζωή μας είναι ο θυμός. Είτε είναι συσσωρευμένος, είτε της στιγμής μας κάνει να ρίχνουμε τις ευθύνες σε τρίτα πρόσωπα. Έτσι δεν βλέπουμε καθαρά ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα και αντί για την λύση, ψάχνουμε που θα αποδοθεί η κατηγορία. Ο θυμός αν δεν οριοθετηθεί μπορεί να προκαλέσει συναισθηματική ρήξη στο άτομο που τον εκλαμβάνει.
Η χειραγώγηση κυρίως από το οικογενειακό περιβάλλον ακολουθεί, καθώς δεν επιτρέπει στο άτομο να είναι απολύτως αυτόνομο. Το συναίσθημα της χειραγώγησης, δείχνει πως δεν μπορεί να πάρει κάποιος την ευθύνη του εαυτού του και είναι μια μαριονέτα στα χέρια των άλλων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μπλοκάρεται η κριτική σκέψη και τα αυθόρμητα συναισθήματα.
Ένα από τα πιο επικίνδυνα τοξικά συναισθήματα είναι η αυτολύπηση. Εδώ δεν υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα του εαυτού. Το άτομο κρίνει πως όλα πάνω του είναι αρνητικά γιατί δεν αξίζει. Υποβαθμίζεται ο εαυτός και δεν υπάρχει πίστη, για να μπούνε στόχοι και μακροπρόθεσμα σχέδια. Τα θετικά συναισθήματα εκλείπουν και η αυτοτιμωρία παίρνει τη θέση τους.
Ακολουθεί η ζήλια που έρχεται να συμπληρώσει την αυτολύπηση. Αυτό συμβαίνει γιατί ασυνείδητα, κάποιος που ζηλεύει μειώνει τον εαυτό του. Μπαίνει στη διαδικασία της σύγκρισης και ξεχνά την μοναδικότητα του. Εκεί ελλοχεύει ο κίνδυνος να μην βλέπει τα επιτεύγματα του και να μην αναγνωρίζει την αξία του.
Η λύση για να μην έχει κανείς τοξικά συναισθήματα στη ζωή του, είναι να αλλάξει τρόπο σκέψης με θετική χροιά. Επίσης η βοήθεια του ψυχολόγου είναι καθοριστική και πολύτιμη, για την αλλαγή αυτών των σκέψεων. Έτσι το άτομο θα προχωρήσει στη ζωή του χωρίς υποβόσκουσα άρνηση του εαυτού.
Το πρόβλημα είναι ότι πρέπει πρωτίστως να κατανοήσει ο άνθρωπος ότι όντως έχει θέμα και να απευθυνθεί στον ψυχολόγο.
ΑπάντησηΔιαγραφή