Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Γιατί ασχολούνται μαζί μου?

Αποτέλεσμα εικόνας για people change

Καλημέρα, είπα αμέσως μόλις ξύπνησα και κοίταξα το είδωλο μου στον καθρέφτη. Δεν συνήθιζα να είναι το πρώτο πράγμα που κάνω, αλλά με κοίταξα καλά. Αυτό που ρώτησα δυνατά  ήταν, τι έχω πάνω μου που είναι τόσο διαφορετικό και  τα πικρόχολα ανθρωπάκια, γνωρίζουν τόσα, που ούτε η ίδια γνώριζα για εμένα. Με ξανακοίταξα και προσπάθησα να θυμηθώ που ξέρω αυτές τις "ΠΡΟΣΩΠΙΚΌΤΗΤΕΣ".

Τότε θυμήθηκα! Ναι αυτές οι φιγούρες ήταν τότε που καθώς προχωρούσα άφηνα πίσω μου. Ήταν εκείνα τα άτομα που όταν το σπίτι τους καιγόταν, εκείνοι κοιτούσαν από το παράθυρο τις ζωές των άλλων. Είναι αυτοί που έχουν 10 κατσίκες και εύχονται να ψοφήσει η μία του γείτονα. Ήταν αυτοί που τόσο πολύ θα ήθελαν να είναι εγώ, εσύ, ο γείτονας. Αλλά όχι οι ίδιοι τους οι εαυτοί, δεν το άντεχαν.

Κάποια στιγμή ένιωσα μικρές τύψεις για την εξέλιξη μου και πήγα να κατηγορήσω εμένα. Μήπως επιδεικνύομαι, μήπως δεν ζω όπως θα έπρεπε την καθημερινότητα μου? Κάτι πρέπει να κάνω λάθος σκέφτηκα. 

Το λάθος βρίσκεται στην ενέργεια που σπαταλάμε για να ασχοληθούμε ή να στεναχωρηθούμε με όσα ακούμε. Τα ενεργειακά βαμπίρ ζούνε γι αυτό. Υπάρχουν άτομα μπερδεμένα, μόνα, θλιμμένα και θυμωμένα εκεί έξω. Κάπου πρέπει να ξεσπάσουν και στη ουσία να ζητήσουν με αυτόν τον τρόπο προσοχή και βοήθεια. 

Όταν βρίσκεσαι στην απέναντι πλευρά, που δέχεσαι την επίθεση, δεν μπορείς να σκεφτείς πόσο επίπονο είναι γι αυτόν που το κάνει. Φαίνεται εύκολο αλλά δεν είναι. Την ώρα που ξεχειλίζει η τοξικότητα και η καυστικότητα, π.χ των σχολίων, ένα μεγάλο μέρος του εσωτερικού κενού καλύπτεται. Το άτομο ξεχνιέται για λίγο και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται

Όταν πονάει κάποιος δεν καταλαβαίνει πως πρέπει την ενέργεια του, να την στρέψει μέσα του, ώστε να δει την πληγή και να μπορέσει να την γιατρέψει. Με το να μεταφερθεί ο πόνος μέσω της προβολής στον απέναντι απλά θα υπάρξει ανακούφιση για λίγο. Το πυρηνικό πρόβλημα βρίσκεται βαθιά και πρέπει να έρθει η επίλυση του με φροντιστικό τρόπο.
 Ο τρόπος αυτός διαφέρει για τον καθένα και η αναζήτηση ενός επαγγελματία πολλές φορές κάνει τα πράγματα ευκολότερα.

Οι περισσότεροι άνθρωποι αγνοούν τις δυνατότητές τους. Είναι σαν μια πεταλούδα που πάντοτε ζούσε μέσα σε ένα κλειστό βάζο. Όταν το βάζο ανοίξει η πεταλούδα παραμένει μέσα γιατί κανείς δεν της είπε ότι μπορεί να πετάξει.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ – ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ

Ανήκεις και εσύ στην κατηγορία των ανθρώπων που φοβούνται μήπως χάσουν ό,τι συμβαίνει; Ανησυχείς μήπως οι άλλοι ζήσουν μία πιο ικανοποιητική εμπειρία από σένα, στην οποία εσύ θα απουσιάζεις; Σε καταβάλλει το άγχος όταν βρίσκεσαι αρκετές ώρες μακριά από το facebook λόγω εργασίας ή άλλων δραστηριοτήτων; Τότε ναι, είσαι και εσύ ‘’μπλεγμένος’’ στη νέα τάση FOMO (fear of missing out). Πρόκειται για μία τάση που γεννήθηκε από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, κυρίως όμως από το facebook. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για μία μορφή κοινωνικού άγχους, που χαρακτηρίζεται από την διαρκή επιθυμία του ατόμου να παραμένει συνεχώς συνδεδεμένο με το τι κάνουν οι άλλοι. Περιλαμβάνει τον φόβο του να μη χάσεις κάτι ιδιαίτερο, μία αξιοσημείωτη εμπειρία ή ακόμα και φόβο του ότι περνάς τον χρόνο σου λανθασμένα και θα μπορούσες να κάνεις διαφορετικά πράγματα από αυτά που κάνεις.  Φοβάσαι πως αν απουσιάζεις πολλή ώρα από τα Μέσα Κοινωνική Δικτύωσης θα χάσεις τις κοινωνικές σου επαφές, τους ‘’φίλους’’ σο...

September

Οι πρώτες ψιχάλες ήρθαν και έπεσαν απαλά στο πρόσωπο μου καθώς μύριζα το νωπό χώμα. Σεπτέμβρης...ο μήνας που λατρεύω. Ο μήνας που με κάνει να αισθάνομαι, πως ίσως και να υπάρχει κάτι από μαγεία, εκεί έξω στο απέραντο σύμπαν. Η ενέργεια του φθινοπώρου σε κάνει να αναθεωρείς καταστάσεις και γρήγορα να βάζεις νέους στόχους. Νέα θέλω με ζωντάνια, με όρεξη για δημιουργία. Αναπολώ το καλοκαίρι για μια στιγμή. Παγώνω την εικόνα στο μυαλό μου. Θάλασσα, αλμύρα στα μαλλιά, παγωτό στο χέρι. Αυτή η ξεγνοιασιά είναι υπέροχη, όμως μετά από λίγο την βαριέσαι. Νιώθεις πως ο χρόνος κολλάει. Όταν το σώμα ξεκουράστει μετά αρχίζει μια ανικανοποίητη δίψα για κάτι διαφορετικό. Εκεί έρχεται ο Σεπτέμβρης που σου θυμίζει ότι τελειώνει αυτή η ανεμελιά αλλά έρχονται νέα πράγματα. Η ρουτίνα όσο κι αν μας βαραίνει καμμία φορά έχει την χάρη της. Ξέρεις τι έχεις να κάνεις. Το προγραμμα σου συναντά την εκτίμηση για τον ελεύθερο χρόνο σου. Πέφτοντας τα πρώτα φύλλα στα πόδια μου θυμήθηκα τότε που ήμουν μικρή. Ν...

Πάρε απόσταση όπου κι αν βρίσκεσαι!

Ο ήλιος ξεκίνησε να γλύφει το πρόσωπο μου, ένα κύμα ζεστού αέρα ήρθε και το χάιδεψε. Ήμουν ανάμεσα στην καρδιά του καλοκαιριού. Τα πόδια μου παίζανε με τα κύματα. Έκανα βόλτες περπατώντας μέσα στην άμμο με πίεση. Πίεζα τα πόδια μου μάλλον για να σιγουρευτώ ότι είμαι εκεί.  Το εκεί, δεν αφορούσε την θάλασσα, αλλά το μακριά. Ήμουν μακριά απ΄όλους κι όλα. Μια βαθιά αναπνοή,έφυγε από τα χείλη μου την ώρα που το συνειδητοποίησα. Είμαι μαζί  με τον εαυτό μου κάνοντας την καλύτερη παρέα. Όχι δεν είναι έρωτας με το είδωλο μου. Είναι μια ανάγκη που αποκτάς στην πορεία, όταν έχεις δώσει πολλά κομμάτια του εαυτού σου. Σ ας φρόντισα, σας αγάπησα, σας ικανοποίησα τις ανάγκες, μα είμαι και εγώ εδώ!   Σκέφτηκα τόσο δυνατά που από την ένταση κλότσησα το κύμα. Γέλασα και ξάπλωσα στην άμμο.  Το ελαφρύ κύμα έπεφτε πάνω μου σαν μικρή σφαλιάρα, για να με ξυπνήσει από τον κοινωνικό λήθαργο που είχα πέσει. Αυτός ο κοινωνικός λήθαργος είναι ύπουλος να τον προσέχετε. Σε υπνω...