Έκλεισα και άνοιξα απότομα τα μάτια, όταν συνειδητοποίησα πως ονειρευόμουν ξύπνια. Είχα χαθεί σε σκέψεις και όνειρα που θα ήθελα τόσο πολύ να πραγματοποιηθούν. Κατάλαβα πως ένα όνειρο, μπορεί να αποτελέσει έναν νέο στόχο στη ζωή μας.
Θυμήθηκα τότε που ήμουν μικρή και πίστευα στο τότε αδύνατον...κι όμως τώρα που το ξανασκέφτομαι πολλά πήραν σάρκα και ζωντάνεψαν. Γιατί τα όνειρα όταν τα ζούμε πριν καν πραγματοποιηθούν είναι ζήτημα χρόνου να έρθουν κοντά μας. Σου δίνουν πνοή για να συνεχίσεις και κίνητρο για να πας παρακάτω. Ανέφικτο δεν υπάρχει στον κόσμο των ονείρων, απλά κάποιες αλλαγές που ίσως δεν είχες σκεφτεί.
Υπάρχουν άνθρωποι που αυτόν τον κόσμο δεν τον ξέρουν γιατί ζούνε σε μια ευθεία χωρίς να κοιτούν με τα μάτια της καρδιάς. Συμβιβάζονται σε μια καθημερινότητα και σε έναν κόσμο που είναι μια φυλακή αλλά το ονομάζουν ζωή. Μα τι ζωή μπορεί να είναι αυτή χωρίς το μονοπάτι των ονείρων. Πως συνεχίζουν μια δουλειά, έναν έρωτα χωρίς εξέλιξη? Είναι τόσο δύσκολο άραγε να κλείσεις τα μάτια και να πας εκεί που η καρδιά σου ορίζει? Δεν είναι.
Θέλει σκέψη και συνειδητοποίηση τι ακριβώς θέλουμε για να πάμε παρακάτω. Εφόσον δούμε μέσα μας ποιοι πραγματικά είμαστε και πως μας βλέπουμε σε αυτό που επιθυμούμε να κάνουμε. Για κάποιους μπορεί να είναι η προαγωγή στη δουλειά τους, για άλλους ένας κεραυνοβόλος έρωτας ή ένα ταξίδι. Όλα έχουν την αξία τους.
Απλά πολλοί δεν έχουν μάθει ότι τα όνειρα δεν κοστίζουν. Τα όνειρα δεν έχουν ώρα, δεν έχουν όρια, δεν έχουν πρέπει, δεν χρειάζονται εξηγήσεις. Υπάρχουν μέσα μας και εμείς καλούμαστε να τους δώσουμε την εικόνα. Χρειάζονται το συναίσθημα και την ανάσα για να ξυπνήσουν. Ονειρευτείτε τώρα γιατί αύριο κάτι άλλο θα προκύψει.
Πέρασε η ώρα πάω να ονειρευτώ...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου