Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η επικοινωνία σε ένα ζευγάρι

Στην σύγχρονη κοινωνία που ζούμε οι ρυθμοί είναι πραγματικά δύσκολοι και ψυχοφθόροι πολλές φορές. Ένα σημαντικό κομμάτι της ανθρωπότητας από αρχαιοτάτων χρόνων, είναι η επικοινωνία. Η επικοινωνία είναι το θεμέλιο, για την επιβίωση και την αρμονική συνύπαρξη των ανθρώπων. Αναπτύσσεται μέσα από τις σχέσεις των ανθρώπων και χτίζεται με την πάροδο του χρόνου.

Οι άνθρωποι γεννώνται μέσα από τις σχέσεις και μεγαλώνουν επικοινωνώντας τις ανάγκες τους. Από τις πιο σημαντικές σχέσεις, οι συντροφικές, βασίζονται κυρίως στην σωστή επικοινωνία. Με την εξέλιξη των πραγμάτων πλέον οι σχέσεις δεν είναι προκαθορισμένες και επαναπροσδιορίζονται με έμφαση στην σωστή επικοινωνία, αφού η γυναίκα έχει πάρει μια ίση θέση στην κοινωνία.

Η επικοινωνία στα ζευγάρια θέλει χρόνο για να μπορέσει να αναπτυχθεί και να ληφθεί το μήνυμα όπως ακούγεται και όχι όπως ερμηνεύεται φαντασιακά από τον άλλον. Ο χρόνος που λέμε κάτι επίσης παίζει σημαντικό ρόλο, καθώς ο σύντροφος μπορεί να είναι κουρασμένος ή φορτισμένος , να μην ακούει αυτό που αναφέρεται και να υπάρξει ένταση από παρερμηνεία. 


Οι συγκρούσεις στα ζευγάρια δημιουργούνται μέσω των αναγκών. Αυτό που επιζητά στο βάθος κάθε σύντροφος είναι να εκφράσει την ανάγκη του, να γίνει κατανοητή και σεβαστή. Οι διαμάχες τις περισσότερες φορές ξεκινούν από απλές και ασήμαντες αφορμές αλλά σπάνια μένουν εκεί. 

Οι σύντροφοι αναβιώνουν καταστάσεις από το παρελθόν και φέρνουν στην θύμηση τους όσα τους πλήγωσαν, τους πίκραναν, τους έκαναν να νιώσουν προδομένοι ή παραμελημένοι, βγάζουν θυμό  και θέλουν να  δικαιωθούν. Η μια σκέψη φέρνει την άλλη, το ένα συναίσθημα το άλλο και συνεχίζουν ακατάπαυστα τον καυγά, μέχρι να εξαντληθούν και να σταματήσουν χωρίς όμως να έχει επιλυθεί το πρόβλημα. 

Έτσι καταλήγουν σε άλλα πολύ σοβαρότερα ζητήματα που έχουν και μεγαλύτερη διάρκειαΌταν υπάρχει επικοινωνία μέσα στη σχέση εξασφαλίζεται η προσωπική εξέλιξη του ενός συντρόφου παράλληλα με την εξέλιξη του άλλου, ο κάθε σύντροφος διατηρεί την προσωπικότητά του, ανανεώνεται και νιώθει αποδεκτός.


Ο τρόπος που επικοινωνούμε με τους άλλους και με τον εαυτό μας είναι καθοριστικός για την ποιότητα της ζωής μας (Anthony Robbins).

 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

September

Οι πρώτες ψιχάλες ήρθαν και έπεσαν απαλά στο πρόσωπο μου καθώς μύριζα το νωπό χώμα. Σεπτέμβρης...ο μήνας που λατρεύω. Ο μήνας που με κάνει να αισθάνομαι, πως ίσως και να υπάρχει κάτι από μαγεία, εκεί έξω στο απέραντο σύμπαν. Η ενέργεια του φθινοπώρου σε κάνει να αναθεωρείς καταστάσεις και γρήγορα να βάζεις νέους στόχους. Νέα θέλω με ζωντάνια, με όρεξη για δημιουργία. Αναπολώ το καλοκαίρι για μια στιγμή. Παγώνω την εικόνα στο μυαλό μου. Θάλασσα, αλμύρα στα μαλλιά, παγωτό στο χέρι. Αυτή η ξεγνοιασιά είναι υπέροχη, όμως μετά από λίγο την βαριέσαι. Νιώθεις πως ο χρόνος κολλάει. Όταν το σώμα ξεκουράστει μετά αρχίζει μια ανικανοποίητη δίψα για κάτι διαφορετικό. Εκεί έρχεται ο Σεπτέμβρης που σου θυμίζει ότι τελειώνει αυτή η ανεμελιά αλλά έρχονται νέα πράγματα. Η ρουτίνα όσο κι αν μας βαραίνει καμμία φορά έχει την χάρη της. Ξέρεις τι έχεις να κάνεις. Το προγραμμα σου συναντά την εκτίμηση για τον ελεύθερο χρόνο σου. Πέφτοντας τα πρώτα φύλλα στα πόδια μου θυμήθηκα τότε που ήμουν μικρή. Ν

Όταν η κρυφή διαταραχή του γονέα προβάλλεται στο παιδί

Αυτά τα παιδιά περνούν μια ζωή με τη αίσθηση ότι τους έχει δοθεί άδικα ένας ρόλος από τον σκηνοθέτη. Γίνονται οι διαταραγμένοι άνθρωποι που οι γονείς τους «θέλουν» και αρχίζουν να ενεργούν όλο και περισσότερο διαταραγμένα. Οι διαταραγμένοι γονείς είναι οι γονείς που δεν φαίνονται καθόλου ότι είναι. Στον έξω κόσμο εμφανίζονται σαν να είναι οι πιο φυσιολογικοί γονείς και ούτε τα παιδιά τους, ούτε κανείς άλλος, δεν γνωρίζει ότι δέχονται τις επιδράσεις των διαταραχών τους, μέχρι να είναι πολύ αργά. Μερικοί γονείς είναι φανερά κακοποιητικοί προς τα παιδιά τους, είτε σεξουαλικά είτε σωματικά. Στην περίπτωση αυτή, η κακοποίηση είναι προφανής και τα παιδιά μπορούν να κατανοήσουν ότι κακοποιούνται και συνειδητοποιούν ότι έχουν πληγωθεί. Ως εκ τούτου, όσο οδυνηρό και να είναι, έχοντας συναίσθηση της κατάστασης, μπορούν να την αναγνωρίσουν και να ελαχιστοποιήσουν τη βλάβη που τους προκαλείται από αυτήν. Τι συμβαίνει όμως όταν η κακοποίηση δεν γίνεται εύκολα συνειδητή; Οι γονείς που είναι περισ

Εαυτέ μου που είσαι;

Παρατηρώ καθημερινά κάποιος να ψάχνει τον σύντροφο του, την μάνα του, τα κλειδιά του, τον σκύλο του...Όλοι ψάχνουν κάτι, μα κι αν το βρουν, πάλι ανικανοποίητοι είναι. Ένα μεγάλο κενό, σε μια γκρίζα στην καλύτερη περίπτωση, απόχρωση. Κάπου ανάμεσα στο ψάξιμο και στην μεγάλη αφοσίωση στους άλλους, έρχεται η μέρα που εκείνο το κενό αρχίζει να ουρλιάζει μέσα σου. Μα εσύ αναρωτιέσαι τι θέλει; Είσαι λες καλά τα έχεις όλα δουλειά, σύντροφο, οικογένεια, φίλους. Το θάβεις με πιτσιλίσματα ευτυχίας. Ξυπνάς ένα πρωί και ο σύντροφος σε εγκαταλείπει. Ναι σε εγκαταλείπει, εσένα που τα έδωσες όλα. Η οικογένεια σε βάζει στο περιθώριο, γιατί τα χωράφια που πήρες ήταν περισσότερα (σπουδαίος λόγος, ειδικά στην ελληνική οικογένεια). Οι φίλοι άρχισαν να ασχολούνται με τις δικές τους σχέσεις πιο εντατικά. Ο σκύλος σου παραδόξως είναι εκεί. Κι όμως κάτι λείπει... Μα ναι εσύ! Εσύ εαυτέ! Λείπεις γιατί σε εξαφάνισα με την προτεραιότητα που έδωσα στους άλλους. Μην με παρεξηγήσεις δεν θέλω να γίνω εγωιστής!