Άσε το καλό να σε πλησιάσει

Θα ήθελα να σε αγαπώ όπως είσαι χωρίς δισταγμούς, χωρίς αμφιβολία, χωρίς ψέμα, χωρίς εγωισμό. Αλλά δεν μπορώ. Η ζωή μου έμαθε ότι το καλό γίνεται αδύναμο αν αφεθεί, χάνεται στο να αποδείξει πόσο καλό είναι γιατί παίζει με αληθινούς όρους. 

Αν το αγαπούσες αυτό το καλό θα το προστάτευες, θα έκανες κάτι ξεχωριστό και μοναδικό. Αλλά δεν έκανες γιατί έτσι έμαθες να ζεις μέσα στο φόβο, την ανασφάλεια, το ψέμα, το θυμό και τον εγωισμό. Σου ήρθε το καλό για να αποδείξεις ότι ίσως και να έμαθες, να κατάλαβες, να ξεπέρασες κάθε αγκάθι που σου τρυπάει την ψυχή, αλλά εσύ έκανες αυτό που τόσο καλά ξέρεις, να πληγώνεις. 

Όσο εσύ πληγώνεις αυτό το καλό, τόσο η ψυχή σου μαυρίζει και δηλητηριάζεται. Εσύ νομίζεις ότι είσαι πιο δυνατός, πιο έξυπνος και πως τα έχεις όλα. Θα σου πω κάτι που πρέπει να φωνάξεις στο σκοτάδι μέσα σου. Δεν είσαι καλά με τίποτα, ποτέ δεν ήσουν γελούσες ψεύτικα, φιλούσες ψεύτικα, άγγιζες κορμιά ψεύτικα, είχες ανθρώπους ψεύτικους, αγαπούσες ψεύτικα και το κυριότερο είναι πως το είδωλο που σου έρχεται αυτή τη στιγμή στο μυαλό είναι ψεύτικο. 

Όπως εξαπάτησες το καλό το ίδιο έκανες και στον εαυτό σου, χωρίς να το καταλάβεις, χωρίς να πονέσεις΄αφού έχεις τόσο πολύ παγώσει μέσα σου από την αφόρητη, σκοτεινή μοναξιά του εαυτού σου. 

Η ζωή κυλάει σαν ρυάκι που σε βγάζει σε ποταμούς, λίμνες, θάλασσες, καταρράκτες, λάσπες, όπου το μέσα σου και τα θέλω σου φωνάζουν να πας. Γι αυτό φρόντισε να ξεπλυθείς καλά στην επόμενη βροχή για να είσαι καθαρός να επιλέξεις σε ποια νερά θες να κολυμπήσεις και να θυμάσαι αν έχεις μπει στη λάσπη θα πρέπει να κάνεις διπλή προσπάθεια για να βγεις στους καταρράκτες,μία για το καλό που έχασες και μία για το σκοτάδι μέσα σου. 

Άσε την αλήθεια να σε ταξιδέψει, το καλό να σε φωτίσει και τον εαυτό σου να σε ξεπεράσει...