Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η γλώσσα του σώματος...

    
 
Όσα δεν μπορεί να πει η γλώσσα τα λέει το σώμα… αυτό συμβαίνει γιάτι κάθε κίνηση μας, μπορεί να προδώσει τι συναισθήματα κρύβουμαι και τι θέλουμε να πούμε. Μερικές φορές το πώς μας βλέπουν οι άλλοι εξαρτάται από την στάση που δίνουμε στο σώμα μας. Αν νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας τότε έχουμε καλύτερη στάση σώματος. Αυτό μπορεί να μας δείχνει πιο δυνατούς, όμορφους και με περισσότερη αυτοπεποίθηση. Ξεκινώντας από τα μάτια που είναι  η πρώτη επαφή που μας φέρνει όλους πιο κοντά, μπορούμε να καταλάβουμε κάποιον τι σκέφτεται. Κάποιος που κοιτάει έντονα μεσα στα μάτια σημαίνει πως προσέχει και ότι του αρέσει η ομιλία μεταξύ σας. Αν υπάρχει ενδιαφέρον η οπτική επαφή συνεχίζεται.
 
 Η επόμενη κίνηση του σώματος   είναι η κλίση που θα πάρει το κεφάλι του ενδιαφερόμενου. Αν αυτό είναι απεναντί μας και γυρτό είναι σημάδι συμπάθειας αν είναι κατεβασμένο δεν υπάρχει ενφιαφέρον.
 
Τα χείλη και το χαμόγελο μαρτυρούν πόσο ευχάριστα περνά κάποιος με την παρέα σας αλλά αποτελούν και χαρακτηριστικό σημάδι ερωτισμού.
 
Τα χέρια προδίδουν την ανάγκη να βρίσκεται πιο κοντά στο άτομο που θέλει κάποιος. Όταν είναι σταυρωμένα δείχνουν αμυντική στάση. Αν είναι πίσω από το λαιμό δείχνει πως έχει  χαλαρώσει με την συζήτηση και την απολαμβάνει. Αν κάποιος ακουμπάει το πηγούνι του θέλει να κάνει άσχημη κριτική.

Η Γλώσσα του σώματος
Νόημα
βιαστικό, νευρικό βάδισμα
Εμπιστοσυνη
Όρθιος με τα χέρια στη μέση
Ετοιμότητα , επιθετικότητα
Κάθισμα με ανοιχτά πόδια
Ανοιχτά , ήρεμα
Σταυρωμένα τα μπράτσα στο στήθος
Αμυντική προδιάθεση
Περπάτημα με τα χέρια στις τσέπες , shouldershunched
Κατάθλιψη
Τα χέρια στο στήθος
Αξιολόγηση, σκεψη
Πιάνει την μύτη, , την ξυνει ελαφρά nose
Απόρριψη , αμφιβολία, , ψεμμα
Γουρλώνει τα μάτια
Αμφιβολία, έλλειψη εμπιστοσύνης
Τα χέρια σταυρωμένα πίσω απο το σωμα
Θυμός , στρες , ανησυχία
ακαμψία αστραγάλων
ανησυχία
Το κεφάλι στα χέρια, τα μάτια χαμηλωμένα
βαριεστημάρα
τρίψιμο χεριών
πρόοδος
Καθιστός με τα χέρια σταυρωμένα πίσω απο το κεφάλι και τα πόδια σταυρωμένα
Εμπιστοσύνη , ανωτερότητα
Ανοιχτή παλάμη
Σοβαρότητα , εξωστρέφεια αθωότητα
Ξυνει την γέφυρα των ρουθουνιών με τα μάτια κλειστά ,
Αρνητική αποτίμηση
Χτυπάει τα δάκτυλα η παίζει ντραμς
Ανυπομονησία
Κάνει τα δάκτυλα να κροταλίζουν
Αυταρχικός
Περποιειται/τακτοποιεί τα μαλλιά r
Έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό του , ανασφαλεια
Κουνάει απότομα το κεφάλι
Ενδιαφερον
Ακουμπάει το πηγούνι
Προσπαθεί να πάρει μια αποφαση
Κοιτάει κάτω , με το κεφάλι γυρισμένο
Ένδειξη έλλειψης εμπιστοσύνης
Φαγωμένα νύχια
Ανασφάλεια , νευρικότητα
Τράβηγμα η τρίψιμο των αυτιών
Αναποφασιστικότητα
 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

September

Οι πρώτες ψιχάλες ήρθαν και έπεσαν απαλά στο πρόσωπο μου καθώς μύριζα το νωπό χώμα. Σεπτέμβρης...ο μήνας που λατρεύω. Ο μήνας που με κάνει να αισθάνομαι, πως ίσως και να υπάρχει κάτι από μαγεία, εκεί έξω στο απέραντο σύμπαν. Η ενέργεια του φθινοπώρου σε κάνει να αναθεωρείς καταστάσεις και γρήγορα να βάζεις νέους στόχους. Νέα θέλω με ζωντάνια, με όρεξη για δημιουργία. Αναπολώ το καλοκαίρι για μια στιγμή. Παγώνω την εικόνα στο μυαλό μου. Θάλασσα, αλμύρα στα μαλλιά, παγωτό στο χέρι. Αυτή η ξεγνοιασιά είναι υπέροχη, όμως μετά από λίγο την βαριέσαι. Νιώθεις πως ο χρόνος κολλάει. Όταν το σώμα ξεκουράστει μετά αρχίζει μια ανικανοποίητη δίψα για κάτι διαφορετικό. Εκεί έρχεται ο Σεπτέμβρης που σου θυμίζει ότι τελειώνει αυτή η ανεμελιά αλλά έρχονται νέα πράγματα. Η ρουτίνα όσο κι αν μας βαραίνει καμμία φορά έχει την χάρη της. Ξέρεις τι έχεις να κάνεις. Το προγραμμα σου συναντά την εκτίμηση για τον ελεύθερο χρόνο σου. Πέφτοντας τα πρώτα φύλλα στα πόδια μου θυμήθηκα τότε που ήμουν μικρή. Ν

Όταν η κρυφή διαταραχή του γονέα προβάλλεται στο παιδί

Αυτά τα παιδιά περνούν μια ζωή με τη αίσθηση ότι τους έχει δοθεί άδικα ένας ρόλος από τον σκηνοθέτη. Γίνονται οι διαταραγμένοι άνθρωποι που οι γονείς τους «θέλουν» και αρχίζουν να ενεργούν όλο και περισσότερο διαταραγμένα. Οι διαταραγμένοι γονείς είναι οι γονείς που δεν φαίνονται καθόλου ότι είναι. Στον έξω κόσμο εμφανίζονται σαν να είναι οι πιο φυσιολογικοί γονείς και ούτε τα παιδιά τους, ούτε κανείς άλλος, δεν γνωρίζει ότι δέχονται τις επιδράσεις των διαταραχών τους, μέχρι να είναι πολύ αργά. Μερικοί γονείς είναι φανερά κακοποιητικοί προς τα παιδιά τους, είτε σεξουαλικά είτε σωματικά. Στην περίπτωση αυτή, η κακοποίηση είναι προφανής και τα παιδιά μπορούν να κατανοήσουν ότι κακοποιούνται και συνειδητοποιούν ότι έχουν πληγωθεί. Ως εκ τούτου, όσο οδυνηρό και να είναι, έχοντας συναίσθηση της κατάστασης, μπορούν να την αναγνωρίσουν και να ελαχιστοποιήσουν τη βλάβη που τους προκαλείται από αυτήν. Τι συμβαίνει όμως όταν η κακοποίηση δεν γίνεται εύκολα συνειδητή; Οι γονείς που είναι περισ

Εαυτέ μου που είσαι;

Παρατηρώ καθημερινά κάποιος να ψάχνει τον σύντροφο του, την μάνα του, τα κλειδιά του, τον σκύλο του...Όλοι ψάχνουν κάτι, μα κι αν το βρουν, πάλι ανικανοποίητοι είναι. Ένα μεγάλο κενό, σε μια γκρίζα στην καλύτερη περίπτωση, απόχρωση. Κάπου ανάμεσα στο ψάξιμο και στην μεγάλη αφοσίωση στους άλλους, έρχεται η μέρα που εκείνο το κενό αρχίζει να ουρλιάζει μέσα σου. Μα εσύ αναρωτιέσαι τι θέλει; Είσαι λες καλά τα έχεις όλα δουλειά, σύντροφο, οικογένεια, φίλους. Το θάβεις με πιτσιλίσματα ευτυχίας. Ξυπνάς ένα πρωί και ο σύντροφος σε εγκαταλείπει. Ναι σε εγκαταλείπει, εσένα που τα έδωσες όλα. Η οικογένεια σε βάζει στο περιθώριο, γιατί τα χωράφια που πήρες ήταν περισσότερα (σπουδαίος λόγος, ειδικά στην ελληνική οικογένεια). Οι φίλοι άρχισαν να ασχολούνται με τις δικές τους σχέσεις πιο εντατικά. Ο σκύλος σου παραδόξως είναι εκεί. Κι όμως κάτι λείπει... Μα ναι εσύ! Εσύ εαυτέ! Λείπεις γιατί σε εξαφάνισα με την προτεραιότητα που έδωσα στους άλλους. Μην με παρεξηγήσεις δεν θέλω να γίνω εγωιστής!