Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κρίσεις πανικού τι είναι?



Οι κρίσεις πανικού είναι ένας όρος που έχει αρχίσει να ακούγεται όλο και συχνότερα από πολλούς ανθρώπους.
Οι προσβολές πανικού είναι μια από τις αγχώδεις διαταραχές. Όπως λέει και η λέξη, είναι μια χρονική περίοδος έντονου άγχους και στρες όπου χάνεται ο αυτοέλεγχος, αυτό κορυφώνεται και διαρκεί συνήθως γύρω στα δέκα λεπτά. Σε αυτό το διάστημα επικρατεί πολύ έντονος φόβος και δυσφορία. Τα συμπτώματα που συνήθως εμφανίζονται είναι τα περισσότερα σωματικά. 

Ξεκινώντας από έντονο αίσθημα βάρους ή πόνου στο θώρακα, που συχνά συνδυάζεται με ταχυκαρδία, σφυροκόπημα της καρδιάς και λαχάνιασμα ή ασφυξία με αίσθημα πνιγμού. Επίσης αίσθημα ζέστης ή κρύου, με εφίδρωση και μουδιάσματα ή μυρμηγκιάσματα τοπικά, αλλά και σε ολόκληρο το σώμα. Συχνά εμφανίζεται τρέμουλο με έντονο φόβο που φτάνει στον τρόμο. Επικρατεί των υπολοίπων φόβων, ο φόβος θανάτου. Εμφανίζονται σκέψεις ότι χάνεται ο έλεγχος του εαυτού και σκέψεις ότι το άτομο μπορεί να οδηγηθεί στην τρέλα. Αίσθημα ζαλάδας, ανακάτεμα στο στομάχι που μπορεί να συνδυάζεται με πόνο. Συχνά παρουσιάζεται αστάθεια με τάση για λιποθυμία, αποπροσανατολισμός και κάποιες φορές παραισθήσεις, π.χ. ότι αρχίζει να χάνεται η πραγματικότητα ή αίσθηση ότι βγαίνει κανείς από το σώμα του. Αυτές είναι καταστάσεις στις οποίες μπορεί να φτάσει κάποιος που βιώνει μια κρίση πανικού.

Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχουν όλα τα συμπτώματα μαζί για να θεωρήσουμε ότι κάποιος είναι σε κρίση. Αρκούν τέσσερα και πάνω από αυτά που αναφέραμε για να πούμε ότι κάποιος είναι σε κρίση. Σημαντικό είναι να διαχωρίζουμε καταστάσεις όπου οι κρίσεις πανικού μπορεί να προέρχονται από τη χρήση ουσιών όπως φαρμακευτική αγωγή, ναρκωτικά, αλκοόλ κ.λπ., όπως να διαχωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε τελείως διαφορετικά περιπτώσεις κρίσεων που προέρχονται από μετατραυματικό στρες όπως και καταστάσεις μετά την απώλεια κάποιου αγαπημένου, αλλά και τις περιπτώσεις σωματικών ασθενειών που μπορεί να επηρεάζουν τις προσβολές πανικού, όπως προβλήματα στο θυρεοειδή αδένα και άλλες ορμονολογικες διαταραχές.

Πολύ συχνά οι προσβολές πανικού συνδυάζονται με αγοραφοβία όπου και αντιμετωπίζονται μαζί.
Τα άτομα που έχουν πάθει κρίση πανικού μία ή και περισσότερες φορές εμφανίζουν στη συνέχεια έντονο άγχος και φόβο ότι θα επαναληφθούν οι προσβολές και ανησυχούν για τα αποτελέσματα των προσβολών. Φαντασιώνονται ότι μπορεί να πάθουν ανακοπή καρδιάς, εγκεφαλικό επεισόδιο ή ότι θα επέλθει η τρέλα και άλλα ευφάνταστα σενάρια. Αποτέλεσμα αυτής της συνεχόμενης κατάστασης είναι να αλλάξει αισθητά η συμπεριφορά και η λειτουργικότητα στην καθημερινότητά τους, αφού αρχίζουν να αποφεύγουν οποιαδήποτε κατάσταση φαντάζονται ότι μπορεί να τους προκαλέσει άγχος και κατά συνέπεια την πιθανότητα μιας κρίσης πανικού. Το αποτέλεσμα είναι να στερούνται τη ζωή τους ζώντας συνεχώς κάτω από την ομπρέλα του φόβου ότι μπορεί να πάθουν μια κρίση ανά πάσα στιγμή.

Οι κρίσεις πανικού, όταν διαγνωστούν σωστά και αντιμετωπιστούν άμεσα με κάποιο θεραπευτή, μπορούν να περιοριστούν, ακόμα και να εξαφανιστούν σχετικά εύκολα και γρήγορα, εάν δεν συνδυάζονται με κάποια άλλη σημαντική ψυχική διαταραχή. Η αποδοχή του προβλήματος και η επικοινωνία με έναν ειδικό είναι και η μισή διαδρομή προς τη θεραπεία.

πηγή:psihologia.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

September

Οι πρώτες ψιχάλες ήρθαν και έπεσαν απαλά στο πρόσωπο μου καθώς μύριζα το νωπό χώμα. Σεπτέμβρης...ο μήνας που λατρεύω. Ο μήνας που με κάνει να αισθάνομαι, πως ίσως και να υπάρχει κάτι από μαγεία, εκεί έξω στο απέραντο σύμπαν. Η ενέργεια του φθινοπώρου σε κάνει να αναθεωρείς καταστάσεις και γρήγορα να βάζεις νέους στόχους. Νέα θέλω με ζωντάνια, με όρεξη για δημιουργία. Αναπολώ το καλοκαίρι για μια στιγμή. Παγώνω την εικόνα στο μυαλό μου. Θάλασσα, αλμύρα στα μαλλιά, παγωτό στο χέρι. Αυτή η ξεγνοιασιά είναι υπέροχη, όμως μετά από λίγο την βαριέσαι. Νιώθεις πως ο χρόνος κολλάει. Όταν το σώμα ξεκουράστει μετά αρχίζει μια ανικανοποίητη δίψα για κάτι διαφορετικό. Εκεί έρχεται ο Σεπτέμβρης που σου θυμίζει ότι τελειώνει αυτή η ανεμελιά αλλά έρχονται νέα πράγματα. Η ρουτίνα όσο κι αν μας βαραίνει καμμία φορά έχει την χάρη της. Ξέρεις τι έχεις να κάνεις. Το προγραμμα σου συναντά την εκτίμηση για τον ελεύθερο χρόνο σου. Πέφτοντας τα πρώτα φύλλα στα πόδια μου θυμήθηκα τότε που ήμουν μικρή. Ν

Όταν η κρυφή διαταραχή του γονέα προβάλλεται στο παιδί

Αυτά τα παιδιά περνούν μια ζωή με τη αίσθηση ότι τους έχει δοθεί άδικα ένας ρόλος από τον σκηνοθέτη. Γίνονται οι διαταραγμένοι άνθρωποι που οι γονείς τους «θέλουν» και αρχίζουν να ενεργούν όλο και περισσότερο διαταραγμένα. Οι διαταραγμένοι γονείς είναι οι γονείς που δεν φαίνονται καθόλου ότι είναι. Στον έξω κόσμο εμφανίζονται σαν να είναι οι πιο φυσιολογικοί γονείς και ούτε τα παιδιά τους, ούτε κανείς άλλος, δεν γνωρίζει ότι δέχονται τις επιδράσεις των διαταραχών τους, μέχρι να είναι πολύ αργά. Μερικοί γονείς είναι φανερά κακοποιητικοί προς τα παιδιά τους, είτε σεξουαλικά είτε σωματικά. Στην περίπτωση αυτή, η κακοποίηση είναι προφανής και τα παιδιά μπορούν να κατανοήσουν ότι κακοποιούνται και συνειδητοποιούν ότι έχουν πληγωθεί. Ως εκ τούτου, όσο οδυνηρό και να είναι, έχοντας συναίσθηση της κατάστασης, μπορούν να την αναγνωρίσουν και να ελαχιστοποιήσουν τη βλάβη που τους προκαλείται από αυτήν. Τι συμβαίνει όμως όταν η κακοποίηση δεν γίνεται εύκολα συνειδητή; Οι γονείς που είναι περισ

Εαυτέ μου που είσαι;

Παρατηρώ καθημερινά κάποιος να ψάχνει τον σύντροφο του, την μάνα του, τα κλειδιά του, τον σκύλο του...Όλοι ψάχνουν κάτι, μα κι αν το βρουν, πάλι ανικανοποίητοι είναι. Ένα μεγάλο κενό, σε μια γκρίζα στην καλύτερη περίπτωση, απόχρωση. Κάπου ανάμεσα στο ψάξιμο και στην μεγάλη αφοσίωση στους άλλους, έρχεται η μέρα που εκείνο το κενό αρχίζει να ουρλιάζει μέσα σου. Μα εσύ αναρωτιέσαι τι θέλει; Είσαι λες καλά τα έχεις όλα δουλειά, σύντροφο, οικογένεια, φίλους. Το θάβεις με πιτσιλίσματα ευτυχίας. Ξυπνάς ένα πρωί και ο σύντροφος σε εγκαταλείπει. Ναι σε εγκαταλείπει, εσένα που τα έδωσες όλα. Η οικογένεια σε βάζει στο περιθώριο, γιατί τα χωράφια που πήρες ήταν περισσότερα (σπουδαίος λόγος, ειδικά στην ελληνική οικογένεια). Οι φίλοι άρχισαν να ασχολούνται με τις δικές τους σχέσεις πιο εντατικά. Ο σκύλος σου παραδόξως είναι εκεί. Κι όμως κάτι λείπει... Μα ναι εσύ! Εσύ εαυτέ! Λείπεις γιατί σε εξαφάνισα με την προτεραιότητα που έδωσα στους άλλους. Μην με παρεξηγήσεις δεν θέλω να γίνω εγωιστής!