Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Από Δευτέρα...


Εσείς τι θα κάνετε από Δευτέρα;
Από Δευτέρα… ξεκινάω δίαιτα
Από Δευτέρα… αρχίζω γυμναστήριο
Από Δευτέρα… θα πηγαίνω σε όλα τα μαθήματα
Από Δευτέρα… θα καθαρίσω το σπίτι
Από Δευτέρα… θα ψάξω για δουλειά
Από Δευτέρα… θα κάνω ανακύκλωση
Από Δευτέρα… θα ξεκινήσω μαθήματα χορού, πιάνου, κωπηλασίας, ορειβασίας και πάει λέγοντας …
Από Δευτέρα… θα πάψω να καπνίζω (όπως λέει και στο γνωστό του άσμα ο Πάνος Κιάμος)

Το γνωστό σε όλους σύνδρομο της Δευτέρας, δεν έχει ηλικιακά όρια, δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες και αφού το αρχίσεις δεν σταματάει ποτέ!
Όλοι έχουμε πεί έστω μία φορά στη ζωή μας: «Ναι, ναι από Δευτέρα θα....». Μια κακή συνήθεια που υπάρχει παντού και ευδοκιμεί κυρίως στην Ελλάδα (γιατί άραγε;).  

Λειτουργεί ως «απαλλακτικό χαρτί» από τις τύψεις μας (για εμένα τουλάχιστον) όταν τείνουμε να αναβάλλουμε τις υποχρεώσεις και γενικότερα τα «πρέπει» μας. Για παράδειγμα έχω πάρει κάποια παραπάνω κιλά και εδώ και μια εβδομάδα υποτίθεται ότι αρχίζω δίαιτα και γυμναστήριο. Εχώ πληρώσει ήδη τη συνδρομή στο γυμναστήριο, έχω κατεβάσει γύρω στις 38.000 δίαιτες απο το ίντερνετ κάνοντας ένα mix-grill (τουρλου-τουρλου στα ελληνικά) όπως με βολεύει, έχω αγοράσει 2 ζευγάρια φόρμες και έχω ανανεώσει το ipod μου με ανάλογη μουσική. Έχω κάνει δηλαδή τα πάντα εκτός από το να πάω στο γυμναστήριο. Είναι όμως Παρασκευή και σε μια prive συζήτηση με τον εαυτό μου σκέφτομαι και λέω: «Παρασκευή σήμερα, μέχρι να πάω πρώτη μέρα να μου δείξει τα αρχικά δεν θα κάνω τίποτα το ιδιαίτερο. Σάββατο έχω κανονίσει καφέ και φαγητό με τα κορίτσια. Κυριακή είναι κλειστά ΑΡΑ καλύτερα να αρχίσω από Δευτέραπου είναι η αρχή της εβδομάδας και θα το πάρω “πιο ζεστά”». 

Το αποτέλεσμα; Να πηγαίνω απο Δευτέρα σε Δευτέρα, το γυμναστήριο να μην με «δει» ποτέ και οι φόρμες να μένουν στη ντουλάπα μέχρι να αρχίσω να βάφω το σπίτι αλλά όχι τώρα.....ΑΠΟ ΔΕΥΤΕΡΑ!!!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ – ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ

Ανήκεις και εσύ στην κατηγορία των ανθρώπων που φοβούνται μήπως χάσουν ό,τι συμβαίνει; Ανησυχείς μήπως οι άλλοι ζήσουν μία πιο ικανοποιητική εμπειρία από σένα, στην οποία εσύ θα απουσιάζεις; Σε καταβάλλει το άγχος όταν βρίσκεσαι αρκετές ώρες μακριά από το facebook λόγω εργασίας ή άλλων δραστηριοτήτων; Τότε ναι, είσαι και εσύ ‘’μπλεγμένος’’ στη νέα τάση FOMO (fear of missing out). Πρόκειται για μία τάση που γεννήθηκε από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, κυρίως όμως από το facebook. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για μία μορφή κοινωνικού άγχους, που χαρακτηρίζεται από την διαρκή επιθυμία του ατόμου να παραμένει συνεχώς συνδεδεμένο με το τι κάνουν οι άλλοι. Περιλαμβάνει τον φόβο του να μη χάσεις κάτι ιδιαίτερο, μία αξιοσημείωτη εμπειρία ή ακόμα και φόβο του ότι περνάς τον χρόνο σου λανθασμένα και θα μπορούσες να κάνεις διαφορετικά πράγματα από αυτά που κάνεις.  Φοβάσαι πως αν απουσιάζεις πολλή ώρα από τα Μέσα Κοινωνική Δικτύωσης θα χάσεις τις κοινωνικές σου επαφές, τους ‘’φίλους’’ σο...

September

Οι πρώτες ψιχάλες ήρθαν και έπεσαν απαλά στο πρόσωπο μου καθώς μύριζα το νωπό χώμα. Σεπτέμβρης...ο μήνας που λατρεύω. Ο μήνας που με κάνει να αισθάνομαι, πως ίσως και να υπάρχει κάτι από μαγεία, εκεί έξω στο απέραντο σύμπαν. Η ενέργεια του φθινοπώρου σε κάνει να αναθεωρείς καταστάσεις και γρήγορα να βάζεις νέους στόχους. Νέα θέλω με ζωντάνια, με όρεξη για δημιουργία. Αναπολώ το καλοκαίρι για μια στιγμή. Παγώνω την εικόνα στο μυαλό μου. Θάλασσα, αλμύρα στα μαλλιά, παγωτό στο χέρι. Αυτή η ξεγνοιασιά είναι υπέροχη, όμως μετά από λίγο την βαριέσαι. Νιώθεις πως ο χρόνος κολλάει. Όταν το σώμα ξεκουράστει μετά αρχίζει μια ανικανοποίητη δίψα για κάτι διαφορετικό. Εκεί έρχεται ο Σεπτέμβρης που σου θυμίζει ότι τελειώνει αυτή η ανεμελιά αλλά έρχονται νέα πράγματα. Η ρουτίνα όσο κι αν μας βαραίνει καμμία φορά έχει την χάρη της. Ξέρεις τι έχεις να κάνεις. Το προγραμμα σου συναντά την εκτίμηση για τον ελεύθερο χρόνο σου. Πέφτοντας τα πρώτα φύλλα στα πόδια μου θυμήθηκα τότε που ήμουν μικρή. Ν...

Πάρε απόσταση όπου κι αν βρίσκεσαι!

Ο ήλιος ξεκίνησε να γλύφει το πρόσωπο μου, ένα κύμα ζεστού αέρα ήρθε και το χάιδεψε. Ήμουν ανάμεσα στην καρδιά του καλοκαιριού. Τα πόδια μου παίζανε με τα κύματα. Έκανα βόλτες περπατώντας μέσα στην άμμο με πίεση. Πίεζα τα πόδια μου μάλλον για να σιγουρευτώ ότι είμαι εκεί.  Το εκεί, δεν αφορούσε την θάλασσα, αλλά το μακριά. Ήμουν μακριά απ΄όλους κι όλα. Μια βαθιά αναπνοή,έφυγε από τα χείλη μου την ώρα που το συνειδητοποίησα. Είμαι μαζί  με τον εαυτό μου κάνοντας την καλύτερη παρέα. Όχι δεν είναι έρωτας με το είδωλο μου. Είναι μια ανάγκη που αποκτάς στην πορεία, όταν έχεις δώσει πολλά κομμάτια του εαυτού σου. Σ ας φρόντισα, σας αγάπησα, σας ικανοποίησα τις ανάγκες, μα είμαι και εγώ εδώ!   Σκέφτηκα τόσο δυνατά που από την ένταση κλότσησα το κύμα. Γέλασα και ξάπλωσα στην άμμο.  Το ελαφρύ κύμα έπεφτε πάνω μου σαν μικρή σφαλιάρα, για να με ξυπνήσει από τον κοινωνικό λήθαργο που είχα πέσει. Αυτός ο κοινωνικός λήθαργος είναι ύπουλος να τον προσέχετε. Σε υπνω...