Να ξεκινάς από την αρχή...Εκεί που νομίζεις πως όλα τελείωσαν πάρε φόρα και σήκω. Ύψωσε το ανάστημά σου σε ότι σε έριξε και δείξτου τι σημαίνει συνεχίζω... Εμπόδια συναντάμε καθημερινά και σύμφωνα με τον τρόπο ζωής, σε μια εποχή που όλο τρέχει και πουθενά δεν φτάνει, εσύ δεν μπορείς να σου επιτρέπεις να μένεις κάτω! Θα σε ποδοπατήσουν. Θα σου πάρουν ότι έχεις κι όταν θα φύγουν θα έχει μείνει ένα άδειο ερείπιο που κάποτε φάνταζε αγάπη. Όσο δίνεις τόσο θα παίρνουν, κι όσο θα παίρνουν τόσο πιο κάτω θα πέφτεις. Οι άνθρωποι έχουν την τάση να ξεχνάνε κι αυτό, είναι το τίμημα που πληρώνουν ξανά και ξανά, όταν το κενό αρχίζει να απλώνεται μέσα τους. Δεν μπορείς να αφήνεις την κάθε άχρωμη προσωπικότητα να σου κλέβει τα χρώματα. Είσαι ξεχωριστός και κάθε φορά που πονάς αποχρωματίζεσαι και το μαύρο απλώνεται μέσα σου. Αρχίζει να κυριεύει κάθε σου κύτταρο και ξαφνικά δεν βλέπεις. Δεν βλέπεις ότι σε πατάνε, δεν βλέπεις ότι πέφτεις για να σηκώσεις άδεια προσωπεία. Δεν βλέπεις ότι δεν μπορείς ...
Όλα όσα μας ενοχλούν στους άλλους, μπορούν να μας οδηγήσουν στην κατανόηση του εαυτού μας.