Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Φοβίες



  • Έχω κλειστοφοβία δεν μπαίνω σε ασανσέρ
  • έχει παντού μικρόβια φοβάμαι μην κολλήσω κάτι
  • φοβάμαι τα αεροπλάνα
  •  δεν μπορώ τον πολύ κόσμο
  • φοβάμαι τα πτηνά,σκυλιά,γάτες, δεν θέλω να τα κοιτάω
Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει κάποιον, να φοβάται έντονα ένα στοιχείο ή μια κατάσταση, που εμείς το θεωρούμε ασήμαντο.
Ένας επίμονος και παράλογος φόβος για ένα συγκεκριμένο αντικείμενο, χώρο ή μορφή, μπορεί να κάνει το άτομο που το βιώνει, να το αποφεύγει έντονα.

 Η φοβία δεν μοιάζει με έναν απλό φόβο που μπορεί να ξεχαστεί εύκολα. Η φοβία για κάτι συγκεκριμένο είναι διαταραχή, που το άτομο διακατέχεται από έναν παράλογο και επίμονο φόβο και ενώ αναγνωρίζεται η υπερβολή από αυτόν που το βιώνει, είναι αδύνατο να το ελέγξει.

Με βάση το ψυχαναλυτικό μοντέλο οι φοβίες λειτουργούν ως άμυνα απέναντι στο άγχος του ατόμου. Μια φοβία μπορεί να ταυτίζεται με μια καταπιεσμένη ενόρμηση και να υπάρχει συναισθηματική καταπίεση και επειδή δεν αναγνωρίζεται αυτή η καταπίεση έρχεται συμβολικά ένα αντικείμενο π.χ ένεση και παίρνει την θέση της.

Η θεραπεία των ειδικών φοβιών έρχεται με την συμπεριφορική θεραπεία που το άτομο εκτίθεται σταδιακά στο ερέθισμα που του προκαλεί την στρεσογόνα κατάσταση.
 Επίσης η χρήση τεχνολογιών εικονικής πραγματικότητας, είναι μια τεχνική που το άτομο καλείται, σε ένα κατασκευασμένο περιβάλλον μαζί με τον θεραπευτή του, να έρθει πιο κοντά στην φοβία του.

Τέλος, το να παραδεχθούμε πως είμαστε ευάλωτοι σε συγκεκριμένα ερεθίσματα, είναι και η αρχή της θεραπείας μας.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

September

Οι πρώτες ψιχάλες ήρθαν και έπεσαν απαλά στο πρόσωπο μου καθώς μύριζα το νωπό χώμα. Σεπτέμβρης...ο μήνας που λατρεύω. Ο μήνας που με κάνει να αισθάνομαι, πως ίσως και να υπάρχει κάτι από μαγεία, εκεί έξω στο απέραντο σύμπαν. Η ενέργεια του φθινοπώρου σε κάνει να αναθεωρείς καταστάσεις και γρήγορα να βάζεις νέους στόχους. Νέα θέλω με ζωντάνια, με όρεξη για δημιουργία. Αναπολώ το καλοκαίρι για μια στιγμή. Παγώνω την εικόνα στο μυαλό μου. Θάλασσα, αλμύρα στα μαλλιά, παγωτό στο χέρι. Αυτή η ξεγνοιασιά είναι υπέροχη, όμως μετά από λίγο την βαριέσαι. Νιώθεις πως ο χρόνος κολλάει. Όταν το σώμα ξεκουράστει μετά αρχίζει μια ανικανοποίητη δίψα για κάτι διαφορετικό. Εκεί έρχεται ο Σεπτέμβρης που σου θυμίζει ότι τελειώνει αυτή η ανεμελιά αλλά έρχονται νέα πράγματα. Η ρουτίνα όσο κι αν μας βαραίνει καμμία φορά έχει την χάρη της. Ξέρεις τι έχεις να κάνεις. Το προγραμμα σου συναντά την εκτίμηση για τον ελεύθερο χρόνο σου. Πέφτοντας τα πρώτα φύλλα στα πόδια μου θυμήθηκα τότε που ήμουν μικρή. Ν...

ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ – ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ

Ανήκεις και εσύ στην κατηγορία των ανθρώπων που φοβούνται μήπως χάσουν ό,τι συμβαίνει; Ανησυχείς μήπως οι άλλοι ζήσουν μία πιο ικανοποιητική εμπειρία από σένα, στην οποία εσύ θα απουσιάζεις; Σε καταβάλλει το άγχος όταν βρίσκεσαι αρκετές ώρες μακριά από το facebook λόγω εργασίας ή άλλων δραστηριοτήτων; Τότε ναι, είσαι και εσύ ‘’μπλεγμένος’’ στη νέα τάση FOMO (fear of missing out). Πρόκειται για μία τάση που γεννήθηκε από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, κυρίως όμως από το facebook. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για μία μορφή κοινωνικού άγχους, που χαρακτηρίζεται από την διαρκή επιθυμία του ατόμου να παραμένει συνεχώς συνδεδεμένο με το τι κάνουν οι άλλοι. Περιλαμβάνει τον φόβο του να μη χάσεις κάτι ιδιαίτερο, μία αξιοσημείωτη εμπειρία ή ακόμα και φόβο του ότι περνάς τον χρόνο σου λανθασμένα και θα μπορούσες να κάνεις διαφορετικά πράγματα από αυτά που κάνεις.  Φοβάσαι πως αν απουσιάζεις πολλή ώρα από τα Μέσα Κοινωνική Δικτύωσης θα χάσεις τις κοινωνικές σου επαφές, τους ‘’φίλους’’ σο...

Εαυτέ μου που είσαι;

Παρατηρώ καθημερινά κάποιος να ψάχνει τον σύντροφο του, την μάνα του, τα κλειδιά του, τον σκύλο του...Όλοι ψάχνουν κάτι, μα κι αν το βρουν, πάλι ανικανοποίητοι είναι. Ένα μεγάλο κενό, σε μια γκρίζα στην καλύτερη περίπτωση, απόχρωση. Κάπου ανάμεσα στο ψάξιμο και στην μεγάλη αφοσίωση στους άλλους, έρχεται η μέρα που εκείνο το κενό αρχίζει να ουρλιάζει μέσα σου. Μα εσύ αναρωτιέσαι τι θέλει; Είσαι λες καλά τα έχεις όλα δουλειά, σύντροφο, οικογένεια, φίλους. Το θάβεις με πιτσιλίσματα ευτυχίας. Ξυπνάς ένα πρωί και ο σύντροφος σε εγκαταλείπει. Ναι σε εγκαταλείπει, εσένα που τα έδωσες όλα. Η οικογένεια σε βάζει στο περιθώριο, γιατί τα χωράφια που πήρες ήταν περισσότερα (σπουδαίος λόγος, ειδικά στην ελληνική οικογένεια). Οι φίλοι άρχισαν να ασχολούνται με τις δικές τους σχέσεις πιο εντατικά. Ο σκύλος σου παραδόξως είναι εκεί. Κι όμως κάτι λείπει... Μα ναι εσύ! Εσύ εαυτέ! Λείπεις γιατί σε εξαφάνισα με την προτεραιότητα που έδωσα στους άλλους. Μην με παρεξηγήσεις δεν θέλω να γίνω εγωιστής!...