Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τι σου λείπει;


Ξεκίνησα την μέρα μου χαζεύοντας τον κόσμο, κάτι που κάνω καθημερινά, αλλά σήμερα εστίασα στο να δω τι λείπει από μέσα τους. Άκουσα να λείπει ένα ωραίο κινητό, ένα γρήγορο αυτοκίνητο, ένα ακριβό ρολόι... Σταμάτησα την σκέψη μου, επεξεργάστηκα όσα άκουσα με όσα είδα. Η ενέργεια ξέρεις τα λέει καλύτερα.

 Το φως των ματιών έχει άλλη χροιά, όταν το λεκτικό κομμάτι χορεύει σε ρυθμούς, που δεν ταιριάζουν στα θέλω. Αναρωτιέσαι τι λείπει από μέσα σου και το μεταφράζεις σε υλικό αγαθό. Μη φοβάσαι να κοιτάξεις πιο βαθιά τον εαυτό σου. 

 Νομίζω πως αυτό που θες να πεις ότι σου λείπει δεν είναι τα ρούχα και το τρίτο ζευγάρι παπουτσιών.  Σου λείπει η αγάπη που δεν αφέθηκες. Σου λείπει η ειρήνη που πασχίζει να επικρατήσει, μέσα στον άγριο συσσωρευμένο θυμό σου.

  Λείπει από μέσα σου η αλήθεια να αναγνωρίσεις την πραγματική σου ανάγκη, που την μπέρδεψες με την καταναλωτική σου μανία. Η συγχώρεση που ήταν επιφανειακή και δεν την ένιωσες, δεν λυτρώθηκες από εκείνη την αγκαλιά που τόσο λαχταρούσες.

 Σου λείπει εκείνο το κομμάτι  που άφησες πριν χρόνια κλειδωμένο μέσα σου με τις φανταχτερές αναμνήσεις. Σου λείπει εκείνο  το παιδάκι που έβλεπες στον καθρέφτη, με τα μουτράκια του πασαλειμένα που γελούσε τόσο δυνατά. 
Τι θέλεις να κάνεις πραγματικά για σένα; Πόσο θα μείνεις σε ατροφικά νομίζω και διστακτικά θέλω;

 Πότισε την καρδιά σου να ανθίσουν οι ξεχασμένοι σπόροι της αγάπης που έχουν μείνει μέσα σου. Πάντα υπάρχει συνέχεια σε αυτό που είσαι. Απλά άνοιξε τα μάτια σου δες καθαρά τι σου λείπει και διεκδίκησε το.

  Η έλλειψη σου ας είναι η αφορμή, για νέα ανοίγματα και νέα τοποθέτηση, του που είσαι εσύ και που οι ανάγκες σου.

                             -Αυτό που γίνεται κατανοητό δεν υπάρχει πια (Paul Eluard).-

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

September

Οι πρώτες ψιχάλες ήρθαν και έπεσαν απαλά στο πρόσωπο μου καθώς μύριζα το νωπό χώμα. Σεπτέμβρης...ο μήνας που λατρεύω. Ο μήνας που με κάνει να αισθάνομαι, πως ίσως και να υπάρχει κάτι από μαγεία, εκεί έξω στο απέραντο σύμπαν. Η ενέργεια του φθινοπώρου σε κάνει να αναθεωρείς καταστάσεις και γρήγορα να βάζεις νέους στόχους. Νέα θέλω με ζωντάνια, με όρεξη για δημιουργία. Αναπολώ το καλοκαίρι για μια στιγμή. Παγώνω την εικόνα στο μυαλό μου. Θάλασσα, αλμύρα στα μαλλιά, παγωτό στο χέρι. Αυτή η ξεγνοιασιά είναι υπέροχη, όμως μετά από λίγο την βαριέσαι. Νιώθεις πως ο χρόνος κολλάει. Όταν το σώμα ξεκουράστει μετά αρχίζει μια ανικανοποίητη δίψα για κάτι διαφορετικό. Εκεί έρχεται ο Σεπτέμβρης που σου θυμίζει ότι τελειώνει αυτή η ανεμελιά αλλά έρχονται νέα πράγματα. Η ρουτίνα όσο κι αν μας βαραίνει καμμία φορά έχει την χάρη της. Ξέρεις τι έχεις να κάνεις. Το προγραμμα σου συναντά την εκτίμηση για τον ελεύθερο χρόνο σου. Πέφτοντας τα πρώτα φύλλα στα πόδια μου θυμήθηκα τότε που ήμουν μικρή. Ν...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ – ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ

Ανήκεις και εσύ στην κατηγορία των ανθρώπων που φοβούνται μήπως χάσουν ό,τι συμβαίνει; Ανησυχείς μήπως οι άλλοι ζήσουν μία πιο ικανοποιητική εμπειρία από σένα, στην οποία εσύ θα απουσιάζεις; Σε καταβάλλει το άγχος όταν βρίσκεσαι αρκετές ώρες μακριά από το facebook λόγω εργασίας ή άλλων δραστηριοτήτων; Τότε ναι, είσαι και εσύ ‘’μπλεγμένος’’ στη νέα τάση FOMO (fear of missing out). Πρόκειται για μία τάση που γεννήθηκε από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, κυρίως όμως από το facebook. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για μία μορφή κοινωνικού άγχους, που χαρακτηρίζεται από την διαρκή επιθυμία του ατόμου να παραμένει συνεχώς συνδεδεμένο με το τι κάνουν οι άλλοι. Περιλαμβάνει τον φόβο του να μη χάσεις κάτι ιδιαίτερο, μία αξιοσημείωτη εμπειρία ή ακόμα και φόβο του ότι περνάς τον χρόνο σου λανθασμένα και θα μπορούσες να κάνεις διαφορετικά πράγματα από αυτά που κάνεις.  Φοβάσαι πως αν απουσιάζεις πολλή ώρα από τα Μέσα Κοινωνική Δικτύωσης θα χάσεις τις κοινωνικές σου επαφές, τους ‘’φίλους’’ σο...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Εαυτέ μου που είσαι;

Παρατηρώ καθημερινά κάποιος να ψάχνει τον σύντροφο του, την μάνα του, τα κλειδιά του, τον σκύλο του...Όλοι ψάχνουν κάτι, μα κι αν το βρουν, πάλι ανικανοποίητοι είναι. Ένα μεγάλο κενό, σε μια γκρίζα στην καλύτερη περίπτωση, απόχρωση. Κάπου ανάμεσα στο ψάξιμο και στην μεγάλη αφοσίωση στους άλλους, έρχεται η μέρα που εκείνο το κενό αρχίζει να ουρλιάζει μέσα σου. Μα εσύ αναρωτιέσαι τι θέλει; Είσαι λες καλά τα έχεις όλα δουλειά, σύντροφο, οικογένεια, φίλους. Το θάβεις με πιτσιλίσματα ευτυχίας. Ξυπνάς ένα πρωί και ο σύντροφος σε εγκαταλείπει. Ναι σε εγκαταλείπει, εσένα που τα έδωσες όλα. Η οικογένεια σε βάζει στο περιθώριο, γιατί τα χωράφια που πήρες ήταν περισσότερα (σπουδαίος λόγος, ειδικά στην ελληνική οικογένεια). Οι φίλοι άρχισαν να ασχολούνται με τις δικές τους σχέσεις πιο εντατικά. Ο σκύλος σου παραδόξως είναι εκεί. Κι όμως κάτι λείπει... Μα ναι εσύ! Εσύ εαυτέ! Λείπεις γιατί σε εξαφάνισα με την προτεραιότητα που έδωσα στους άλλους. Μην με παρεξηγήσεις δεν θέλω να γίνω εγωιστής!...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα