Δεν ξέρω πως το έκανα αυτό, δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος

Κοιτάζω τους ανθρώπους έντονα, πως κινούνται, τι λένε, πως τρώνε. Παρατηρώ πως εκεί που στέκονται δε νιώθουν τον εαυτό τους. Λες και τους μαγνητίζει μια άλλη δύναμη και τους χωρίζει στα δύο.
 Είναι δύσκολο να έχεις πλήρη επίγνωση του εαυτού σου. Να ξέρεις ότι ώρα, όπου κι αν είσαι, με όποιον κι αν είσαι, ότι κι αν κάνεις, ποιος είσαι. Τι είναι αυτό που κάνεις την συγκεκριμένη στιγμή. 

Μια αρχαία ελληνική φράση του Σωκράτη έλεγε, {γνώθι σ΄εαυτόν}. Πόσοι έχουμε αναλογιστεί άραγε αν μας γνωρίζουμε; Δεν είναι εύκολη η γνωριμία με τον εαυτό μας, αλλά είναι μια πρόκληση, ειδικά στις μέρες μας, να αναρωτηθούμε γιατί δεν το κάνουμε. Τους περισσότερους τους φοβίζει να συστηθούν με τον βαθύτερο εαυτό τους. Εκεί έρχονται όλες οι ανάγκες και οι επιθυμίες να σε ρωτήσουν, που ήσουν τόσο καιρό. Εσύ τι θα απαντήσεις, ότι είχες έναν δημόσιο εαυτό, ότι εξυπηρετούσες άλλων ανάγκες και ξεγελάστηκες στη δίνη της καθημερινότητας και των συνθηκών; 

Ποιος είσαι; Αλήθεια τώρα, πήγαινε μπροστά σε έναν καθρέφτη και παρατήρησε την μορφή σου. Όχι να δεις, να παρατηρήσεις. Μίλα στον εαυτό σου, άκου τι απαντάει το βαθύτερο εγώ. Αν ξεσπάσει σιωπή, περίμενε. Παρατήρησε το σώμα σου. Σε πονούσε το στομάχι πρόσφατα και δεν ήταν από κάποιο φαγητό. Είναι ο δεύτερος εγκέφαλος σου, δεν το ήξερες; Οι ακατέργαστες, υποσυνείδητες σκέψεις πηγαίνουν εκεί. Δες καλά τον εαυτό σου και άρχισε να παρατηρείς πότε και με ποιον τρόπο νιώθεις άνετα. Είτε είσαι μόνος σου, είτε με κόσμο. 

Ξέρουμε τόσα λίγα για τον εαυτό μας που βγαίνουμε έξω και ψάχνουμε το άλλο μας μισό, ζητάμε αμφίδρομη αγάπη, θέλουμε οικογένεια και παιδιά, αλλά ποιοι είμαστε; Πόση αντίληψη συναισθηματική και διανοητική έχουμε για το πως βιώνουμε και πως φερόμαστε στο εγώ μας. Δεν εννοώ να γνωρίζουμε μόνο τα δυνατά μας σημεία. Καλό είναι να φωτίσουμε και να έχουμε συνείδηση, ακόμα και γι αυτά που δεν είμαστε δυνατοί να κάνουμε ή να αντιμετωπίσουμε.
Για να ξέρω τι θέλω καλό είναι να ξέρω και τι δεν θέλω ακριβώς. Στο περίπου είναι εύκολο να χάσουμε την ικανοποίηση της ανάγκης μας. 

Ακούμε συχνά την φράση "δεν ξέρω πως το έκανα αυτό, δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος". Τι άνθρωπος είσαι; Όταν εκπλήσσεσαι ο ίδιος με σένα πως να σε πάρει στα σοβαρά ο διπλανός σου. Πως ζητάς αποδοχή, όταν ο ίδιος δεν σε έχεις αποδεχτεί και αγαπήσει. Αν δεν αναγνωριστούν τα δικά σου θέλω είναι δύσκολο να κατανοηθούν τα θέλω του άλλου. Εκείνου που απαιτείς να σε καταλάβει και να σου δώσει.

Είναι όμορφο να ξέρουμε που πατάμε, ποιοι είμαστε, τι θέλουμε και να αγαπάμε πρώτοι τον εαυτό μας για να μας αγαπήσουν στην πορεία και οι άλλοι. Δεν είναι εγωισμός ούτε ναρκισσισμός. Είναι συνειδητοποίηση για το ποιοι είμαστε, τι μπορούμε και τι δεν μπορούμε να κάνουμε. Ανάβουμε την φλόγα μέσα μας και ζεσταίνουμε την ύπαρξη μας. Αυτό το γλυκό φως θα προσελκύσει άτομα που ψάχνουν να δουν ποιος αληθινά είσαι.



Όλη η ιδέα που έχεις για τον εαυτό σου είναι δανεισμένη. Δανεισμένη από αυτούς που δεν έχουν ιδέα ποιοι είναι οι ίδιοι (Όσσο).

Το να ξέρεις τους άλλους είναι σοφία. Το να ξέρεις τον εαυτό σου είναι φώτιση (Λάο Τσε).