Ο θυμός και τα αποτελέσματα του

Νιώθω να καίγομαι, το κεφάλι μου πάει να σπάσει, θέλω να πετάξω ότι βρω μπροστά μου. Πως μπόρεσε να μου μιλήσει έτσι εμένα μετά από τόσα χρόνια σχέσης; Πως μπόρεσε να με μειώσει μπροστά στους φίλους μας;

 Μπαίνω μέσα στο αμάξι, τα νεύρα μου έχουν πιάσει κόκκινο. Οδηγώ επιθετικά προσπερνάω τα αυτοκίνητα λες και βλέπω κουκκίδες μπροστά μου. Φρενάρω απότομα δευτερόλεπτα πριν γίνει το κακό, όπου  είδα την κυρία με τις σακούλες να περνάει τον δρόμο και να κοκαλώνει. Για λίγα δευτερόλεπτα η καρδιά μου σταμάτησε. Έκοψα ταχύτητα και φτάνω στο σπίτι. Τα νεύρα μου τώρα είναι ακόμα πιο έντονα. Ο θυμός μου ξεχειλίζει, σκέφτομαι ξανά και ξανά τα λόγια του συντρόφου μου. Αυτόματα παίρνω μια κορνίζα με την φωτογραφία μας και την εκσφενδονίζω. Αρχίζω να εθίζομαι σε αυτή την δράση και συνεχίζω να πετάω τα πράγματα του. Ηρεμώ. Η ησυχία με τρελαίνει. Φεύγω.

Επιστρέφω μετά από λίγη ώρα και τον βλέπω εκεί. Είμαι πιο ήρεμη και λέω να μιλήσω, τότε είναι που αρχίζει ο πραγματικός πόλεμος. Έχει δει την σπασμένη κορνίζα και μου επιτίθεται λεκτικά. Εγώ απαντάω και σε δευτερόλεπτα γίνεται ένας πανικός. Εκείνος παίρνει τον υπολογιστή μου και τον πετάει στην άλλη μεριά του δωματίου. Γίνομαι έξαλλη, αρχίζω να βρίζω τόσο πολύ που δεν με αναγνωρίζω. Βουρκώνω και ξεσπάω πάνω του με έντονες κινήσεις των χεριών μου, εκείνος με σπρώχνει για να σταματήσω, γλιστράω και πέφτω με το κεφάλι μου στη γωνία του τραπεζιού.

Χάθηκαν όλα από μπροστά μου. Άνοιξα τα μάτια μου και βλέπω μια κυρία να μου λέει με ακούτε; Που είμαι; Πάω να σηκωθώ και νιώθω έντονη ζάλη, η νοσοκόμα με ακινητοποιεί. Καταλαβαίνω ότι είμαι στα επείγοντα, ρωτάω πως ήρθα. Μου εξηγούν ότι με έφερε ο σύντροφος μου και πως είχα ένα ατύχημα, χτύπησα στο κεφάλι και χρειάστηκε να μου κάνουν έντεκα ράμματα. Παγώνω και συνειδητοποιώ ότι είμαι μουδιασμένη. Γιατί κατέληξα εδώ; Όλα αυτά για μια προσβολή, που δεν μπόρεσα να διαχειριστώ και για τον ασυγκράτητο θυμό μας!

Ο θυμός σε τυφλώνει. Σε βάζει μέσα σε έναν καπνό που δεν βλέπεις, δεν ακούς και έχεις παρεξηγημένη εικόνα, για τα γεγονότα που τρέχουν  μπροστά σου. Όταν ο θυμός καταπιέζεται για χρόνια ή πολύ καιρό, έχει ξεσπάσματα σε ακραία μορφή. Κάποιες φορές βγαίνει με την  μορφή της κυνικότητας ή της εκδίκησης. Η οργή βρίσκει τα θύματα της και πετάει τα βέλη της. Η διαχείριση είναι απαραίτητη, γιατί ένα ασήμαντο γεγονός μπορεί να καταλήξει σε τραγωδία. Μια αναπνοή, περπάτημα στη φύση, το να ακούσουμε μουσική ή η γυμναστική συνήθως βοηθούν. Στον χρόνιο θυμό προτείνεται θεραπεία από ειδικό.

Το να κρατάς θυμό είναι σαν να αρπάζεις ένα αναμμένο κάρβουνο για να το πετάξεις σε κάποιον. Αυτός που καίγεται είσαι εσύ (Βούδας).

Οι προσβολές όταν γίνονται δεκτές με περιφρονητική σιωπή, εξουδετερώνονται. Όταν γίνονται δεκτές με εκνευρισμό όμως, δείχνουμε ότι, σε ένα βαθμό, αναγνωρίζουμε την αλήθεια των προσβολών (Τάκιτος).