Συγνώμη παιδί μου

Από: Regina Boliants

Νιώθω πολύ συχνά ενοχές και  τύψεις, ενοχές για το αν έκανα το σωστό και τύψεις, γιατί δεν είμαι τέλεια, είμαι απλά μαμά!

Μετανιώνω για το φέρσιμό μου όταν είναι απότομο, επειδή μπορεί  εκείνη την μέρα να είναι απλά μια δύσκολη μέρα για μένα , κάτι για το οποίο φυσικά δεν ευθύνεσαι εσύ παιδί μου.

Είναι εκείνες οι στιγμές που μια συγνώμη δεν είναι αρκετή... ..όμως χρειάζεται να την εκφράζω με την προσπάθεια, φυσικά  να ελέγχω όσο μπορώ τα δικά μου προβλήματα, χωρίς να τα μεταδίδω σε σένα. Η συγνώμη άλλωστε δεν είναι μια λέξη αλλά κυρίως μια πράξη..

Συγνώμη παιδί μου για τις φορές που δεν είμαι πλάι σου, ενώ μπορεί να με χρειάζεσαι...

Είναι όμως  φορές που η μαμά πρέπει να λείπει γιατί δουλεύει.

Δεν ήθελα να σε κάνω να κλάψεις όταν σου είπα ότι, δεν μπορείς να έρθεις μαζί μου στην δουλειά. Βιαζόμουν και δεν σου αφιέρωσα αρκετό χρόνο για να σου εξηγήσω ξανά τους λόγους .....

Συγνώμη που σου φώναξα επειδή έβαλες τον καφέ μου στον νεροχύτη, δεν σκέφτηκα εκείνη την ώρα ότι το έκανες για να πάμε να παίξουμε.

Και την ημέρα που έβαλες κανέλα στα μπιφτέκια δεν σκέφτηκα ότι απλά αντιγραφείς μια συνταγή που χρησιμοποιήσαμε, σε άλλο φαγητό, άρα γιατί όχι και τώρα...

Συγνώμη που δεν καταλαβαίνω πάντα την συμπεριφορά σου, με αποτέλεσμα να σε κάνω να κατεβάζεις το κεφάλι σου .

Τις  φορές που δεν "σκύβω" πάντα στο ύψος σου για να δω πόσο αστείο βρίσκεις κάτι που εμένα μπορεί να με εκνευρίσει.

Συγνώμη που δεν μπορώ πάντα να απαντάω στα γιατί σου, και στις  απορίες σου, είναι τόσα πολλά και νιώθω πως ξέρω τόσα λίγα.

Όταν σε  σταματάω από το παιχνίδι σου για να σε πάρω μαζί μου, σε δίκες μου δουλείες και εσύ παραπονιέσαι ...

Σου ζητάω συγνώμη για όλες τις φορές  που η αθώα σου ματιά δεν κατανόησε την δική μου συμπεριφορά...

Η μαμά σε αγαπάει πάντα ότι και αν κάνεις, ακόμα και όταν σε μαλώνω πάλι σε αγαπάω, δεν με δίδαξε κάνεις πως να μαι καλή μαμά προσπαθώ συνεχώς να είμαι η μαμά που ακόμα και αν κάνει λάθη έχει την αγκαλιά της ανοιχτή...ζητάει συγνώμη και προσπαθεί να αλλάξει για σένα.

 Η μαμά που από τις ένοχες πολλές φορές, κλαίει στο προσκεφάλι σου όταν κοιμάσαι και από τις τύψεις, κάθεται μόνη μετά μέχρι το χάραμα, λέγοντας ξανά και ξανά πως είναι η τελευταία φορά που το έκανε...

Σε παρακαλώ, κάθε φόρα που περνάω τα όρια μου τράβα με προς τα κάτω ...εκεί στο ύψος σου, για να γίνομαι παιδί βλέποντας από τα μάτια σου με σκοπό να σε καταλαβαίνω περισσότερο!

Η ζωή είναι πιο ωραία όταν την κοιτάω μαζί σου σε μαθαίνω και με μαθαίνεις...

Σε αγαπάω ως το φεγγάρι άπειρες φορές...μωρό μου.  

        Μητρότητα: όλη η αγάπη αρχίζει και τελειώνει εκεί (Robert Browning).