Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Άγχος, πως το αντιμετωπίζουμε

Αποτέλεσμα εικόνας για αγχος


Άγχος, το αγκάθι της ζωής των περισσότερων ανθρώπων που, αν δεν έρθει σε μια ισορροπία, δυσκολεύει την καθημερινότητα. Τι συμβαίνει όταν αρχίζει να γίνεται δυσφορικό; Το άτομο ίσως νιώσει έναν κόμπο στο στομάχι, ταχυκαρδία, εφίδρωση, ατονία, μειωμένη σεξουαλική επιθυμία και πολλές φορές ανήσυχο ύπνο.

 Η φασαρία που δημιουργείται στο κεφάλι, για το θέμα που αγχώνει, την συγκεκριμένη στιγμή, αφήνει τα άλλα γεγονότα να εκκρεμούν. 

Οι μορφές που μπορεί να πάρει το άγχος κρύβονται πίσω από διάφορες καταστάσεις. Οι  φοβίες, οι κρίσεις πανικού, το ευάλωτο ανοσοποιητικό σύστημα, ο ψυχαναγκασμός, είναι κάποιες μορφές που ύπουλα χειραγωγούν την ζωή κάποιου. Το αντικείμενο του άγχους, μπορεί να είναι ένα σοβαρό συμβάν στο εδώ και τώρα, αλλά και κάτι φαινομενικά ασήμαντο.
Η διαχείριση του άγχους είναι απαραίτητη, για να έρθει η ισορροπία και η εσωτερική ηρεμία.
Αρχικά θα ήταν βοηθητικό να κριθεί τι μπορεί άμεσα να αλλάξει και τι όχι. Η ψυχραιμία και ο έλεγχος, βοηθούν στο να μην παρθούν βιαστικές αποφάσεις.

 Καλό είναι να γίνει μια αξιολόγηση, από το ίδιο το άτομο, σε τι βαθμό δυσκολεύεται στην καθημερινότητα του. Οι μικροί στόχοι έρχονται να ανακουφίσουν, καθώς είναι εύκολοι στην επίτευξη τους. Το γέλιο απαλλάσσει την ένταση του  στρες και το θετικό συναίσθημα παίρνει θέση.

Γρήγορες τεχνικές για την ανακούφιση του άγχους μπορεί να είναι:
  •  μια βαθιά εισπνοή
  •  χαλαρή βόλτα με το κατοικίδιο μας
  • περπάτημα στη φύση
  • το διάβασμα ενός βιβλίου
  • μουσική
  • γυμναστική
  • χειροτεχνία/χόμπι
 Η επαφή με κάποιον, ειδικό ψυχικής υγείας, μπορεί να βοηθήσει στην εξάλειψη του συμπτώματος.

Το άγχος δεν αδειάζει το αύριο από τις λύπες του, αλλά αδειάζει το σήμερα από τη δύναμή του (Charles Haddon Spurgeon).



Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

September

Οι πρώτες ψιχάλες ήρθαν και έπεσαν απαλά στο πρόσωπο μου καθώς μύριζα το νωπό χώμα. Σεπτέμβρης...ο μήνας που λατρεύω. Ο μήνας που με κάνει να αισθάνομαι, πως ίσως και να υπάρχει κάτι από μαγεία, εκεί έξω στο απέραντο σύμπαν. Η ενέργεια του φθινοπώρου σε κάνει να αναθεωρείς καταστάσεις και γρήγορα να βάζεις νέους στόχους. Νέα θέλω με ζωντάνια, με όρεξη για δημιουργία. Αναπολώ το καλοκαίρι για μια στιγμή. Παγώνω την εικόνα στο μυαλό μου. Θάλασσα, αλμύρα στα μαλλιά, παγωτό στο χέρι. Αυτή η ξεγνοιασιά είναι υπέροχη, όμως μετά από λίγο την βαριέσαι. Νιώθεις πως ο χρόνος κολλάει. Όταν το σώμα ξεκουράστει μετά αρχίζει μια ανικανοποίητη δίψα για κάτι διαφορετικό. Εκεί έρχεται ο Σεπτέμβρης που σου θυμίζει ότι τελειώνει αυτή η ανεμελιά αλλά έρχονται νέα πράγματα. Η ρουτίνα όσο κι αν μας βαραίνει καμμία φορά έχει την χάρη της. Ξέρεις τι έχεις να κάνεις. Το προγραμμα σου συναντά την εκτίμηση για τον ελεύθερο χρόνο σου. Πέφτοντας τα πρώτα φύλλα στα πόδια μου θυμήθηκα τότε που ήμουν μικρή. Ν...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ – ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ

Ανήκεις και εσύ στην κατηγορία των ανθρώπων που φοβούνται μήπως χάσουν ό,τι συμβαίνει; Ανησυχείς μήπως οι άλλοι ζήσουν μία πιο ικανοποιητική εμπειρία από σένα, στην οποία εσύ θα απουσιάζεις; Σε καταβάλλει το άγχος όταν βρίσκεσαι αρκετές ώρες μακριά από το facebook λόγω εργασίας ή άλλων δραστηριοτήτων; Τότε ναι, είσαι και εσύ ‘’μπλεγμένος’’ στη νέα τάση FOMO (fear of missing out). Πρόκειται για μία τάση που γεννήθηκε από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, κυρίως όμως από το facebook. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για μία μορφή κοινωνικού άγχους, που χαρακτηρίζεται από την διαρκή επιθυμία του ατόμου να παραμένει συνεχώς συνδεδεμένο με το τι κάνουν οι άλλοι. Περιλαμβάνει τον φόβο του να μη χάσεις κάτι ιδιαίτερο, μία αξιοσημείωτη εμπειρία ή ακόμα και φόβο του ότι περνάς τον χρόνο σου λανθασμένα και θα μπορούσες να κάνεις διαφορετικά πράγματα από αυτά που κάνεις.  Φοβάσαι πως αν απουσιάζεις πολλή ώρα από τα Μέσα Κοινωνική Δικτύωσης θα χάσεις τις κοινωνικές σου επαφές, τους ‘’φίλους’’ σο...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Εαυτέ μου που είσαι;

Παρατηρώ καθημερινά κάποιος να ψάχνει τον σύντροφο του, την μάνα του, τα κλειδιά του, τον σκύλο του...Όλοι ψάχνουν κάτι, μα κι αν το βρουν, πάλι ανικανοποίητοι είναι. Ένα μεγάλο κενό, σε μια γκρίζα στην καλύτερη περίπτωση, απόχρωση. Κάπου ανάμεσα στο ψάξιμο και στην μεγάλη αφοσίωση στους άλλους, έρχεται η μέρα που εκείνο το κενό αρχίζει να ουρλιάζει μέσα σου. Μα εσύ αναρωτιέσαι τι θέλει; Είσαι λες καλά τα έχεις όλα δουλειά, σύντροφο, οικογένεια, φίλους. Το θάβεις με πιτσιλίσματα ευτυχίας. Ξυπνάς ένα πρωί και ο σύντροφος σε εγκαταλείπει. Ναι σε εγκαταλείπει, εσένα που τα έδωσες όλα. Η οικογένεια σε βάζει στο περιθώριο, γιατί τα χωράφια που πήρες ήταν περισσότερα (σπουδαίος λόγος, ειδικά στην ελληνική οικογένεια). Οι φίλοι άρχισαν να ασχολούνται με τις δικές τους σχέσεις πιο εντατικά. Ο σκύλος σου παραδόξως είναι εκεί. Κι όμως κάτι λείπει... Μα ναι εσύ! Εσύ εαυτέ! Λείπεις γιατί σε εξαφάνισα με την προτεραιότητα που έδωσα στους άλλους. Μην με παρεξηγήσεις δεν θέλω να γίνω εγωιστής!...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα