Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Να συμβιβαστώ τώρα που μεγάλωσα;

Αποτέλεσμα εικόνας για σχεσεις ζωης

Θυμάμαι τότε που ήμουν μικρή, ήθελα τόσο πολύ να μεγαλώσω, να αγαπήσω, να ζήσω. Ζούσα σε έναν μικρόκοσμο τόσο όμορφο και αγνό. Ο χρόνος κυλούσε τόσο αργά, που νόμιζα θα μείνω για πάντα εκεί. Οι γονείς μου σκεφτόμουν θα είναι οι αιώνιοι προστάτες μου.

 Οι φίλοι μου θα μοιράζονται τα πάντα μαζί μου, από το παγωτό φράουλα, μέχρι και το μέτρημα των αστεριών. Ο πρώτος έρωτας εννοείται και δεν υπάρχει αλλού στον κόσμο. Όλα στο πολύ, στο εδώ, στο θέλω, στην δική μου μικρή αλήθεια. Δεν υπήρχαν τα διπλά μηνύματα άλλα λέω, άλλα κάνω. Έχτιζα κάστρα στην άμμο και πίστευα ότι μπορώ να καταφέρω τα πάντα. Έπεφτα για βουτιά στην θάλασσα και όταν έβλεπα διαλυμένο το κάστρο μου, έλεγα δεν με νοιάζει, θα φτιάξω καλύτερο.

Αυτό το μικρό παιδί άρχισε να μεγαλώνει και άρχισε να βλέπει ότι τον χρόνο δεν μπορεί να προλάβει. Όλα χάνονται σε μια άχρωμη καθημερινότητα. Οι άνθρωποι δεν χαμογελούν πια και τα κάστρα διαλύονται πριν καν φτιαχτούν. Μα τι άλλαξε; Μήπως ζητάω πολλά και πρέπει να ρίξω τον εαυτό μου. για να με δουν οι άλλοι; Μήπως να μην αγαπήσω πολύ, για να μην με πληγώσουν και να με αγαπήσουν αυτοί; Νιώθω θυμό και απογοήτευση που ψάχνω τόσο πολύ και βλέπω πρόσωπα θολά. Ίσως να πρέπει να συμβιβαστώ, κάπου θα φταίω και εγώ. Ίσως να μην προσπαθήσω άλλο.

Δεν γίνεται αυτό! Μεγάλωσα πια, δεν μπορώ να συμβιβαστώ με τα ψίχουλα που μου δίνουν. Ούτε σε φιλικό, ούτε σε προσωπικό, ούτε σε οικογενειακό επίπεδο. Θέλω αλήθεια, αγάπη, έρωτα, ένταση και φωτιά. Οι ανάγκες μου είναι άλλες πια, θέλω να τις μοιραστώ, να τις χαρώ με σένα, που υπήρξες τόσο αγνό και αληθινό παιδί. 

Θα μου επιτρέψεις πρώτα όμως, να αγαπήσω εμένα, να με στηρίξω, να με φροντίσω. Ο συμβιβασμός δεν θέλω να είναι γιατί έχω έλλειψη και κενό, αλλά γιατί θα σε αγαπώ όπως είσαι. Αν με πληγώσεις, θα κάνω ένα βήμα πίσω για να δω τον πόνο τον δικό σου. Αν σε πληγώσω θα ζητήσω συγνώμη, με τις πράξεις και όχι με τα λόγια μου.  

Ο μικρόκοσμος μου παραμένει μέσα μου ζωντανός και αυθεντικός. Δεν θέλω να χάσω το μέτρημα των αστεριών.

           Πόσο χρονών θα ήσουν αν δεν ήξερες πόσο χρονών είσαι; (Satchel Paige)

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

September

Οι πρώτες ψιχάλες ήρθαν και έπεσαν απαλά στο πρόσωπο μου καθώς μύριζα το νωπό χώμα. Σεπτέμβρης...ο μήνας που λατρεύω. Ο μήνας που με κάνει να αισθάνομαι, πως ίσως και να υπάρχει κάτι από μαγεία, εκεί έξω στο απέραντο σύμπαν. Η ενέργεια του φθινοπώρου σε κάνει να αναθεωρείς καταστάσεις και γρήγορα να βάζεις νέους στόχους. Νέα θέλω με ζωντάνια, με όρεξη για δημιουργία. Αναπολώ το καλοκαίρι για μια στιγμή. Παγώνω την εικόνα στο μυαλό μου. Θάλασσα, αλμύρα στα μαλλιά, παγωτό στο χέρι. Αυτή η ξεγνοιασιά είναι υπέροχη, όμως μετά από λίγο την βαριέσαι. Νιώθεις πως ο χρόνος κολλάει. Όταν το σώμα ξεκουράστει μετά αρχίζει μια ανικανοποίητη δίψα για κάτι διαφορετικό. Εκεί έρχεται ο Σεπτέμβρης που σου θυμίζει ότι τελειώνει αυτή η ανεμελιά αλλά έρχονται νέα πράγματα. Η ρουτίνα όσο κι αν μας βαραίνει καμμία φορά έχει την χάρη της. Ξέρεις τι έχεις να κάνεις. Το προγραμμα σου συναντά την εκτίμηση για τον ελεύθερο χρόνο σου. Πέφτοντας τα πρώτα φύλλα στα πόδια μου θυμήθηκα τότε που ήμουν μικρή. Ν...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ – ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ

Ανήκεις και εσύ στην κατηγορία των ανθρώπων που φοβούνται μήπως χάσουν ό,τι συμβαίνει; Ανησυχείς μήπως οι άλλοι ζήσουν μία πιο ικανοποιητική εμπειρία από σένα, στην οποία εσύ θα απουσιάζεις; Σε καταβάλλει το άγχος όταν βρίσκεσαι αρκετές ώρες μακριά από το facebook λόγω εργασίας ή άλλων δραστηριοτήτων; Τότε ναι, είσαι και εσύ ‘’μπλεγμένος’’ στη νέα τάση FOMO (fear of missing out). Πρόκειται για μία τάση που γεννήθηκε από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, κυρίως όμως από το facebook. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για μία μορφή κοινωνικού άγχους, που χαρακτηρίζεται από την διαρκή επιθυμία του ατόμου να παραμένει συνεχώς συνδεδεμένο με το τι κάνουν οι άλλοι. Περιλαμβάνει τον φόβο του να μη χάσεις κάτι ιδιαίτερο, μία αξιοσημείωτη εμπειρία ή ακόμα και φόβο του ότι περνάς τον χρόνο σου λανθασμένα και θα μπορούσες να κάνεις διαφορετικά πράγματα από αυτά που κάνεις.  Φοβάσαι πως αν απουσιάζεις πολλή ώρα από τα Μέσα Κοινωνική Δικτύωσης θα χάσεις τις κοινωνικές σου επαφές, τους ‘’φίλους’’ σο...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Εαυτέ μου που είσαι;

Παρατηρώ καθημερινά κάποιος να ψάχνει τον σύντροφο του, την μάνα του, τα κλειδιά του, τον σκύλο του...Όλοι ψάχνουν κάτι, μα κι αν το βρουν, πάλι ανικανοποίητοι είναι. Ένα μεγάλο κενό, σε μια γκρίζα στην καλύτερη περίπτωση, απόχρωση. Κάπου ανάμεσα στο ψάξιμο και στην μεγάλη αφοσίωση στους άλλους, έρχεται η μέρα που εκείνο το κενό αρχίζει να ουρλιάζει μέσα σου. Μα εσύ αναρωτιέσαι τι θέλει; Είσαι λες καλά τα έχεις όλα δουλειά, σύντροφο, οικογένεια, φίλους. Το θάβεις με πιτσιλίσματα ευτυχίας. Ξυπνάς ένα πρωί και ο σύντροφος σε εγκαταλείπει. Ναι σε εγκαταλείπει, εσένα που τα έδωσες όλα. Η οικογένεια σε βάζει στο περιθώριο, γιατί τα χωράφια που πήρες ήταν περισσότερα (σπουδαίος λόγος, ειδικά στην ελληνική οικογένεια). Οι φίλοι άρχισαν να ασχολούνται με τις δικές τους σχέσεις πιο εντατικά. Ο σκύλος σου παραδόξως είναι εκεί. Κι όμως κάτι λείπει... Μα ναι εσύ! Εσύ εαυτέ! Λείπεις γιατί σε εξαφάνισα με την προτεραιότητα που έδωσα στους άλλους. Μην με παρεξηγήσεις δεν θέλω να γίνω εγωιστής!...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα