Άσε το καλό να σε πλησιάσει

Θα ήθελα να σε αγαπώ όπως είσαι χωρίς δισταγμούς, χωρίς αμφιβολία, χωρίς ψέμα, χωρίς εγωισμό. Αλλά δεν μπορώ. Η ζωή μου έμαθε ότι το καλό γίνεται αδύναμο αν αφεθεί, χάνεται στο να αποδείξει πόσο καλό είναι γιατί παίζει με αληθινούς όρους.

Αν το αγαπούσες αυτό το καλό θα το προστάτευες, θα έκανες κάτι ξεχωριστό και μοναδικό. Αλλά δεν έκανες γιατί έτσι έμαθες να ζεις μέσα στο φόβο, την ανασφάλεια, το ψέμα, το θυμό και τον εγωισμό. Σου ήρθε το καλό για να αποδείξεις ότι ίσως και να έμαθες, να κατάλαβες, να ξεπέρασες κάθε αγκάθι που σου τρυπάει την ψυχή, αλλά εσύ έκανες αυτό που τόσο καλά ξέρεις, να πληγώνεις.

Όσο εσύ πληγώνεις αυτό το καλό, τόσο η ψυχή σου μαυρίζει και δηλητηριάζεται. Εσύ νομίζεις ότι είσαι πιο δυνατός, πιο έξυπνος και πως τα έχεις όλα. Θα σου πω κάτι που πρέπει να φωνάξεις στο σκοτάδι μέσα σου. Δεν είσαι καλά με τίποτα, ποτέ δεν ήσουν γελούσες ψεύτικα, φιλούσες ψεύτικα, άγγιζες κορμιά ψεύτικα, είχες ανθρώπους ψεύτικους, αγαπούσες ψεύτικα και το κυριότερο είναι πως το είδωλο που σου έρχεται αυτή τη στιγμή στο μυαλό είναι ψεύτικο.

Όπως εξαπάτησες το καλό το ίδιο έκανες και στον εαυτό σου, χωρίς να το καταλάβεις, χωρίς να πονέσεις΄αφού έχεις τόσο πολύ παγώσει μέσα σου από την αφόρητη, σκοτεινή μοναξιά του εαυτού σου.

Η ζωή κυλάει σαν ρυάκι που σε βγάζει σε ποταμούς, λίμνες, θάλασσες, καταρράκτες, λάσπες, όπου το μέσα σου και τα θέλω σου φωνάζουν να πας. Γι αυτό φρόντισε να ξεπλυθείς καλά στην επόμενη βροχή για να είσαι καθαρός να επιλέξεις σε ποια νερά θες να κολυμπήσεις και να θυμάσαι αν έχεις μπει στη λάσπη θα πρέπει να κάνεις διπλή προσπάθεια για να βγεις στους καταρράκτες,μία για το καλό που έχασες και μία για το σκοτάδι μέσα σου.

Άσε την αλήθεια να σε ταξιδέψει, το καλό να σε φωτίσει και τον εαυτό σου να σε ξεπεράσει...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

September

Οι πρώτες ψιχάλες ήρθαν και έπεσαν απαλά στο πρόσωπο μου καθώς μύριζα το νωπό χώμα. Σεπτέμβρης...ο μήνας που λατρεύω. Ο μήνας που με κάνει να αισθάνομαι, πως ίσως και να υπάρχει κάτι από μαγεία, εκεί έξω στο απέραντο σύμπαν. Η ενέργεια του φθινοπώρου σε κάνει να αναθεωρείς καταστάσεις και γρήγορα να βάζεις νέους στόχους. Νέα θέλω με ζωντάνια, με όρεξη για δημιουργία. Αναπολώ το καλοκαίρι για μια στιγμή. Παγώνω την εικόνα στο μυαλό μου. Θάλασσα, αλμύρα στα μαλλιά, παγωτό στο χέρι. Αυτή η ξεγνοιασιά είναι υπέροχη, όμως μετά από λίγο την βαριέσαι. Νιώθεις πως ο χρόνος κολλάει. Όταν το σώμα ξεκουράστει μετά αρχίζει μια ανικανοποίητη δίψα για κάτι διαφορετικό. Εκεί έρχεται ο Σεπτέμβρης που σου θυμίζει ότι τελειώνει αυτή η ανεμελιά αλλά έρχονται νέα πράγματα. Η ρουτίνα όσο κι αν μας βαραίνει καμμία φορά έχει την χάρη της. Ξέρεις τι έχεις να κάνεις. Το προγραμμα σου συναντά την εκτίμηση για τον ελεύθερο χρόνο σου. Πέφτοντας τα πρώτα φύλλα στα πόδια μου θυμήθηκα τότε που ήμουν μικρή. Ν...

Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ – ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ

Ανήκεις και εσύ στην κατηγορία των ανθρώπων που φοβούνται μήπως χάσουν ό,τι συμβαίνει; Ανησυχείς μήπως οι άλλοι ζήσουν μία πιο ικανοποιητική εμπειρία από σένα, στην οποία εσύ θα απουσιάζεις; Σε καταβάλλει το άγχος όταν βρίσκεσαι αρκετές ώρες μακριά από το facebook λόγω εργασίας ή άλλων δραστηριοτήτων; Τότε ναι, είσαι και εσύ ‘’μπλεγμένος’’ στη νέα τάση FOMO (fear of missing out). Πρόκειται για μία τάση που γεννήθηκε από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, κυρίως όμως από το facebook. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για μία μορφή κοινωνικού άγχους, που χαρακτηρίζεται από την διαρκή επιθυμία του ατόμου να παραμένει συνεχώς συνδεδεμένο με το τι κάνουν οι άλλοι. Περιλαμβάνει τον φόβο του να μη χάσεις κάτι ιδιαίτερο, μία αξιοσημείωτη εμπειρία ή ακόμα και φόβο του ότι περνάς τον χρόνο σου λανθασμένα και θα μπορούσες να κάνεις διαφορετικά πράγματα από αυτά που κάνεις. Φοβάσαι πως αν απουσιάζεις πολλή ώρα από τα Μέσα Κοινωνική Δικτύωσης θα χάσεις τις κοινωνικές σου επαφές, τους ‘’φίλους’’ σο...

Διαβάστε περισσότερα

Εαυτέ μου που είσαι;

Παρατηρώ καθημερινά κάποιος να ψάχνει τον σύντροφο του, την μάνα του, τα κλειδιά του, τον σκύλο του...Όλοι ψάχνουν κάτι, μα κι αν το βρουν, πάλι ανικανοποίητοι είναι. Ένα μεγάλο κενό, σε μια γκρίζα στην καλύτερη περίπτωση, απόχρωση. Κάπου ανάμεσα στο ψάξιμο και στην μεγάλη αφοσίωση στους άλλους, έρχεται η μέρα που εκείνο το κενό αρχίζει να ουρλιάζει μέσα σου. Μα εσύ αναρωτιέσαι τι θέλει; Είσαι λες καλά τα έχεις όλα δουλειά, σύντροφο, οικογένεια, φίλους. Το θάβεις με πιτσιλίσματα ευτυχίας. Ξυπνάς ένα πρωί και ο σύντροφος σε εγκαταλείπει. Ναι σε εγκαταλείπει, εσένα που τα έδωσες όλα. Η οικογένεια σε βάζει στο περιθώριο, γιατί τα χωράφια που πήρες ήταν περισσότερα (σπουδαίος λόγος, ειδικά στην ελληνική οικογένεια). Οι φίλοι άρχισαν να ασχολούνται με τις δικές τους σχέσεις πιο εντατικά. Ο σκύλος σου παραδόξως είναι εκεί. Κι όμως κάτι λείπει... Μα ναι εσύ! Εσύ εαυτέ! Λείπεις γιατί σε εξαφάνισα με την προτεραιότητα που έδωσα στους άλλους. Μην με παρεξηγήσεις δεν θέλω να γίνω εγωιστής!...

Διαβάστε περισσότερα

Συμβουλευτική-Ψυχοθεραπεία

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου