Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Γλυκός Σεπτέμβρης


Μέσα Σεπτέμβρη, ο αγαπημένος μου μήνας, έχει ξεκινήσει και νιώθω ότι ήρθε το νέο έτος. Αυτό το νιώθω κάθε χρόνο αφού, μετά την πλήρη αποδιοργάνωση του καλοκαιριού, καλούμαστε να ξεκινήσουμε από την αρχή.
Κάπου ανάμεσα στα πρωτοβρόχια και το ζεστό ακόμα κλίμα κινούμαι και εγώ μαζί με όλους. Γεμάτη από τα καλοκαιρινά χρώματα των διακοπών και γεμάτη ενέργεια, λέω να βάλω τους νέους μου στόχους. Θα είναι λίγο διαφορετικοί αυτή τη φορά, καθώς δεν θα αφορούν νέο πρόγραμμα διατροφής ή την συνδρομή ενός γυμναστηρίου. Καλοί και αυτοί οι στόχοι δε λέω αλλά δεν είναι προτεραιότητα πια. 

Φέτος βάζω στόχο για έναν καλύτερο εαυτό . Θέλω να προσπαθήσω να είμαι εκεί σε αυτούς που νιώθουν εγκλωβισμένοι στο πριν και το τώρα. Στα πλάσματα εκείνα που η ψυχή τους έχει καταρροή δακρύων. Να είμαι κοντά τους και με το χαρτομάντιλο της κατανόησης, να σκουπίσω τον πόνο του παρελθόντος.

 Θέλω να πω σε όσους το χρειάζονται, πως δεν είναι ανάγκη επειδή αλλάζει η εποχή, να εγκαταστήσουν τον χειμώνα στην ψυχή τους. Αλλά να κρατήσουν μέσα τους,όλα τα ηλιοβασιλέματα που έχουν δει και να αντλούν δύναμη, μέχρι να έρθει η επόμενη μέρα, όπου η μαγεία θα απλωθεί ξανά μπροστά στα μάτια τους.

Στόχοι διαφορετικοί για το νέο ξεκίνημα όλων, στόχοι πολύχρωμοι μέσα σ' αυτή την γκρίζα πόλη που κι όμως είναι φωτισμένη. Έχει το φως από τις καρδιές των αληθινών ανθρώπων που προσπαθούν, που χαμογελούν, που αγαπούν... 

Είμαι και εγώ κομμάτι από το σύνολο με επιθυμία να βοηθήσω, να ακούσω και να απαντήσω για όσα το μικρό παιδί μέσα σας φοβάται να δει και να ρωτήσει.

Η νέα αρχή ας είναι από την στιγμή που τα φύλλα των δέντρων θα αρχίσουν να πέφτουν, μέχρι να γίνουν ξανά πράσινα. 

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

September

Οι πρώτες ψιχάλες ήρθαν και έπεσαν απαλά στο πρόσωπο μου καθώς μύριζα το νωπό χώμα. Σεπτέμβρης...ο μήνας που λατρεύω. Ο μήνας που με κάνει να αισθάνομαι, πως ίσως και να υπάρχει κάτι από μαγεία, εκεί έξω στο απέραντο σύμπαν. Η ενέργεια του φθινοπώρου σε κάνει να αναθεωρείς καταστάσεις και γρήγορα να βάζεις νέους στόχους. Νέα θέλω με ζωντάνια, με όρεξη για δημιουργία. Αναπολώ το καλοκαίρι για μια στιγμή. Παγώνω την εικόνα στο μυαλό μου. Θάλασσα, αλμύρα στα μαλλιά, παγωτό στο χέρι. Αυτή η ξεγνοιασιά είναι υπέροχη, όμως μετά από λίγο την βαριέσαι. Νιώθεις πως ο χρόνος κολλάει. Όταν το σώμα ξεκουράστει μετά αρχίζει μια ανικανοποίητη δίψα για κάτι διαφορετικό. Εκεί έρχεται ο Σεπτέμβρης που σου θυμίζει ότι τελειώνει αυτή η ανεμελιά αλλά έρχονται νέα πράγματα. Η ρουτίνα όσο κι αν μας βαραίνει καμμία φορά έχει την χάρη της. Ξέρεις τι έχεις να κάνεις. Το προγραμμα σου συναντά την εκτίμηση για τον ελεύθερο χρόνο σου. Πέφτοντας τα πρώτα φύλλα στα πόδια μου θυμήθηκα τότε που ήμουν μικρή. Ν...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ – ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ

Ανήκεις και εσύ στην κατηγορία των ανθρώπων που φοβούνται μήπως χάσουν ό,τι συμβαίνει; Ανησυχείς μήπως οι άλλοι ζήσουν μία πιο ικανοποιητική εμπειρία από σένα, στην οποία εσύ θα απουσιάζεις; Σε καταβάλλει το άγχος όταν βρίσκεσαι αρκετές ώρες μακριά από το facebook λόγω εργασίας ή άλλων δραστηριοτήτων; Τότε ναι, είσαι και εσύ ‘’μπλεγμένος’’ στη νέα τάση FOMO (fear of missing out). Πρόκειται για μία τάση που γεννήθηκε από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, κυρίως όμως από το facebook. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για μία μορφή κοινωνικού άγχους, που χαρακτηρίζεται από την διαρκή επιθυμία του ατόμου να παραμένει συνεχώς συνδεδεμένο με το τι κάνουν οι άλλοι. Περιλαμβάνει τον φόβο του να μη χάσεις κάτι ιδιαίτερο, μία αξιοσημείωτη εμπειρία ή ακόμα και φόβο του ότι περνάς τον χρόνο σου λανθασμένα και θα μπορούσες να κάνεις διαφορετικά πράγματα από αυτά που κάνεις.  Φοβάσαι πως αν απουσιάζεις πολλή ώρα από τα Μέσα Κοινωνική Δικτύωσης θα χάσεις τις κοινωνικές σου επαφές, τους ‘’φίλους’’ σο...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Εαυτέ μου που είσαι;

Παρατηρώ καθημερινά κάποιος να ψάχνει τον σύντροφο του, την μάνα του, τα κλειδιά του, τον σκύλο του...Όλοι ψάχνουν κάτι, μα κι αν το βρουν, πάλι ανικανοποίητοι είναι. Ένα μεγάλο κενό, σε μια γκρίζα στην καλύτερη περίπτωση, απόχρωση. Κάπου ανάμεσα στο ψάξιμο και στην μεγάλη αφοσίωση στους άλλους, έρχεται η μέρα που εκείνο το κενό αρχίζει να ουρλιάζει μέσα σου. Μα εσύ αναρωτιέσαι τι θέλει; Είσαι λες καλά τα έχεις όλα δουλειά, σύντροφο, οικογένεια, φίλους. Το θάβεις με πιτσιλίσματα ευτυχίας. Ξυπνάς ένα πρωί και ο σύντροφος σε εγκαταλείπει. Ναι σε εγκαταλείπει, εσένα που τα έδωσες όλα. Η οικογένεια σε βάζει στο περιθώριο, γιατί τα χωράφια που πήρες ήταν περισσότερα (σπουδαίος λόγος, ειδικά στην ελληνική οικογένεια). Οι φίλοι άρχισαν να ασχολούνται με τις δικές τους σχέσεις πιο εντατικά. Ο σκύλος σου παραδόξως είναι εκεί. Κι όμως κάτι λείπει... Μα ναι εσύ! Εσύ εαυτέ! Λείπεις γιατί σε εξαφάνισα με την προτεραιότητα που έδωσα στους άλλους. Μην με παρεξηγήσεις δεν θέλω να γίνω εγωιστής!...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα