Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μη φοβάσαι να σε γνωρίσεις


Από: Άννα Λιάσκα
 Δεν είναι λίγες οι φορές που οι άνθρωποι οδηγούμαστε σε συμπεριφορές τις οποίες αρνούμαστε να παραδεχτούμε πως ήταν δικές μας, ενώ ταυτόχρονα αδυνατούμε να κατανοήσουμε τους λόγους που μας οδήγησαν σε αυτές. Μοιάζει σας κάποιος άλλος να μπαίνει εκείνη τη στιγμή μέσα στο σώμα μας και με κάποιο τρόπο να το ορίζει. Αυτός ο ξένος μιλάει με τη φωνή μας. Μπορεί να φωνάζει, να βρίζει, να κλαίει, να λέει αλήθειες ή και ψέματα.΄Ύστερα αναρωτιόμαστε δε μπορώ να καταλάβω, δεν ξέρω πως το είπα αυτό, δεν μπορεί να το έκανα εγώ, δεν ήταν ο εαυτός μου αυτός...

Ακόμη κι αν τις περισσότερες φορές δεν το παραδεχόμαστε, γνωρίζουμε μέσα μας πολύ καλά πως αυτός ο ξένος, δε μπορεί να είναι κανείς άλλος παρά μόνο ένα κομμάτι του εαυτού μας. Και είναι αλήθεια πως, αυτή μας η πλευρά παίρνει τη μορφή ενός ξένου προς εμάς. Ενός αγνώστου που δε μπορούμε να καταλάβουμε και θέλουμε, με κάθε τρόπο να αγνοήσουμε την παρουσία του η οποία, σε στιγμές έντασης γίνεται ιδιαίτερα αισθητή. Προσπαθούμε μάταια να πείσουμε εμάς αλλά και τους άλλους πως δεν υπάρχει. 

Τι είναι όμως αυτό που μας κάνει να αρνούμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό; Είναι στη φύση του ανθρώπου, όταν έρχεται αντιμέτωπος με το άγνωστο να αισθάνεται φόβο; Με τον ίδιο τρόπο οι άγνωστες πτυχές του εαυτού, του προκαλούν αναστάτωση. Αισθάνεται ότι δε μπορεί να τις ελέγξει και κατά συνέπεια, τον τρομάζουν και του δημιουργούν δυσφορία. Τολμώντας να κάνουμε μια βαθιά βουτιά μέσα μας, μας δίνεται ένα πραγματικό δώρο. Το εισιτήριο ενός αέναου ταξιδιού στον εσωτερικό μας κόσμο με προορισμό την αυτογνωσία.

 Η επαφή με τα συναισθήματα, τις σκέψεις, το σώμα μας είναι η δύναμη μας. Μας απελευθερώνει δίνοντας μας τη δυνατότητα να καταλάβουμε ποιοι είμαστε, πως αισθανόμαστε, ποιες είναι οι βαθύτερες ανάγκες μας. Για ποιο λόγο οδηγούμαστε σε συγκεκριμένες πράξεις, σε κάθε διάσταση της ζωής μας. Ταξιδεύοντας θα μπορέσουμε να γνωρίσουμε αυτόν τον μυστηριώδη ξένο. 

Στη διαδρομή που θα κάνουμε θα μας φωτίσουν το δρόμο οι σημαντικοί άλλοι της ζωής μας, καθρεφτίζοντας μας την εικόνα του εαυτού μας μέσα απ τα δικά τους μάτια. Έχοντας ταξιδέψει αρκετά, δε θα φοβόμαστε πια. Καμία πλευρά μας δε θα μας τρομάζει. Δε θα έχουμε την ανάγκη να την κρύψουμε ή να την απαρνηθούμε αλλά να την καλωσορίσουμε. Γιατί θα ξέρουμε, πως αυτό που κάθε κομμάτι μας χρειάζεται βγαίνοντας στην επιφάνια, είναι να βρει τη θέση του μέσα μας

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

September

Οι πρώτες ψιχάλες ήρθαν και έπεσαν απαλά στο πρόσωπο μου καθώς μύριζα το νωπό χώμα. Σεπτέμβρης...ο μήνας που λατρεύω. Ο μήνας που με κάνει να αισθάνομαι, πως ίσως και να υπάρχει κάτι από μαγεία, εκεί έξω στο απέραντο σύμπαν. Η ενέργεια του φθινοπώρου σε κάνει να αναθεωρείς καταστάσεις και γρήγορα να βάζεις νέους στόχους. Νέα θέλω με ζωντάνια, με όρεξη για δημιουργία. Αναπολώ το καλοκαίρι για μια στιγμή. Παγώνω την εικόνα στο μυαλό μου. Θάλασσα, αλμύρα στα μαλλιά, παγωτό στο χέρι. Αυτή η ξεγνοιασιά είναι υπέροχη, όμως μετά από λίγο την βαριέσαι. Νιώθεις πως ο χρόνος κολλάει. Όταν το σώμα ξεκουράστει μετά αρχίζει μια ανικανοποίητη δίψα για κάτι διαφορετικό. Εκεί έρχεται ο Σεπτέμβρης που σου θυμίζει ότι τελειώνει αυτή η ανεμελιά αλλά έρχονται νέα πράγματα. Η ρουτίνα όσο κι αν μας βαραίνει καμμία φορά έχει την χάρη της. Ξέρεις τι έχεις να κάνεις. Το προγραμμα σου συναντά την εκτίμηση για τον ελεύθερο χρόνο σου. Πέφτοντας τα πρώτα φύλλα στα πόδια μου θυμήθηκα τότε που ήμουν μικρή. Ν...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΟΣΥΝΔΕΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΙΚΟΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ – ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ

Ανήκεις και εσύ στην κατηγορία των ανθρώπων που φοβούνται μήπως χάσουν ό,τι συμβαίνει; Ανησυχείς μήπως οι άλλοι ζήσουν μία πιο ικανοποιητική εμπειρία από σένα, στην οποία εσύ θα απουσιάζεις; Σε καταβάλλει το άγχος όταν βρίσκεσαι αρκετές ώρες μακριά από το facebook λόγω εργασίας ή άλλων δραστηριοτήτων; Τότε ναι, είσαι και εσύ ‘’μπλεγμένος’’ στη νέα τάση FOMO (fear of missing out). Πρόκειται για μία τάση που γεννήθηκε από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, κυρίως όμως από το facebook. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για μία μορφή κοινωνικού άγχους, που χαρακτηρίζεται από την διαρκή επιθυμία του ατόμου να παραμένει συνεχώς συνδεδεμένο με το τι κάνουν οι άλλοι. Περιλαμβάνει τον φόβο του να μη χάσεις κάτι ιδιαίτερο, μία αξιοσημείωτη εμπειρία ή ακόμα και φόβο του ότι περνάς τον χρόνο σου λανθασμένα και θα μπορούσες να κάνεις διαφορετικά πράγματα από αυτά που κάνεις.  Φοβάσαι πως αν απουσιάζεις πολλή ώρα από τα Μέσα Κοινωνική Δικτύωσης θα χάσεις τις κοινωνικές σου επαφές, τους ‘’φίλους’’ σο...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Εαυτέ μου που είσαι;

Παρατηρώ καθημερινά κάποιος να ψάχνει τον σύντροφο του, την μάνα του, τα κλειδιά του, τον σκύλο του...Όλοι ψάχνουν κάτι, μα κι αν το βρουν, πάλι ανικανοποίητοι είναι. Ένα μεγάλο κενό, σε μια γκρίζα στην καλύτερη περίπτωση, απόχρωση. Κάπου ανάμεσα στο ψάξιμο και στην μεγάλη αφοσίωση στους άλλους, έρχεται η μέρα που εκείνο το κενό αρχίζει να ουρλιάζει μέσα σου. Μα εσύ αναρωτιέσαι τι θέλει; Είσαι λες καλά τα έχεις όλα δουλειά, σύντροφο, οικογένεια, φίλους. Το θάβεις με πιτσιλίσματα ευτυχίας. Ξυπνάς ένα πρωί και ο σύντροφος σε εγκαταλείπει. Ναι σε εγκαταλείπει, εσένα που τα έδωσες όλα. Η οικογένεια σε βάζει στο περιθώριο, γιατί τα χωράφια που πήρες ήταν περισσότερα (σπουδαίος λόγος, ειδικά στην ελληνική οικογένεια). Οι φίλοι άρχισαν να ασχολούνται με τις δικές τους σχέσεις πιο εντατικά. Ο σκύλος σου παραδόξως είναι εκεί. Κι όμως κάτι λείπει... Μα ναι εσύ! Εσύ εαυτέ! Λείπεις γιατί σε εξαφάνισα με την προτεραιότητα που έδωσα στους άλλους. Μην με παρεξηγήσεις δεν θέλω να γίνω εγωιστής!...
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα