Γιατί να το αφήσω για αύριο;

Από: Άννα Λιάσκα

 Πόσες φορές ενώ είχατε να κάνετε μια δραστηριότητα, καθυστερούσατε ή την αναβάλλατε για μια άλλη; Φράσεις όπως "δεν έχω χρόνο", "μπορώ να το κάνω αύριο", είναι αρκετά οικίες σε όλους μας. Άραγε τελικά είμαστε εμείς που ελέγχουμε το χρόνο μας ή μήπως ο χρόνος εμάς; Ίσως να ξεκινήσετε να παρατηρείτε σιγά-σιγά τον εαυτό σας...

Κάθε άνθρωπος έχει την τάση να αναβάλλει γεγονότα στην καθημερινότητα του. Παρά το γεγονός ότι όλοι αναβάλλουμε, λίγο ως πολύ, σε διάφορους τομείς της ζωής μας, δεν είμαστε όλοι αναβλητικοί. Χρειάζεται να σκεφτούμε αν αναβάλουμε μια οποιαδήποτε δραστηριότητα ή δραστηριότητες που είναι αναγκαίο να γίνουν αλλά και αν η αναβλητικότητα αποτελεί μια μόνιμη συμπεριφορά.

 Ας προσπαθήσουμε να φέρουμε στο μυαλό μας, πως αισθανθήκαμε την τελευταία φορά που αναβάλαμε μια δραστηριότητα. Ήμασταν διστακτικοί να πάρουμε μια απόφαση, καθυστερούσαμε σκόπιμα να αρχίσουμε ή να τελειώσουμε μια εργασία. Ίσως νιώσαμε ανακούφιση σα να έφυγε ένα βάρος από πάνω μας όμως, όταν αναλάβαμε αυτήν τη δραστηριότητα. 

 Γεμάτοι αισιοδοξία σχετικά με τις ικανότητες μας να τηρήσουμε μια προθεσμία, ίσως νιώσαμε μέσα μας ότι με τον τρόπο αυτό, θα αποφεύγαμε το άγχος που είχαμε μέχρι να αναλάβουμε την ευθύνη της αρχής.. Κι όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που θα συνειδητοποιήσουμε πως καθησυχασμένοι από αυτή την ψευδή αίσθηση που μας δημιουργούσε ασφάλεια δεν καταλάβαμε πως πέρασε ο χρόνος.

Τότε ξαφνικά το άγχος γίνεται διπλό και πολλές φορές συνοδεύεται από ενοχές, θυμό, μια αίσθηση ότι δεν είμαστε ικανοποιημένοι από τη ζωή μας. Και έχουμε πια δύο επιλογές.. Είτε να καταβάλλουμε προσπάθεια να τηρήσουμε την προθεσμία ή να το βάλουμε στα πόδια...

 Ότι από τα δυο και να επιλέξουμε όμως το αποτέλεσμα θα έχει συναισθηματικές, πρακτικές και άλλες δυσάρεστες συνέπειες για τον εαυτό μας και την υγεία μας. Ίσως τώρα να δώσετε χώρο σε μια ακόμα επιλογή.. Ίσως να μην αναβάλετε για αύριο αυτό που μπορείτε να κάνετε σήμερα!!